16 Ağustos 2011 Salı

Çocukluk Ve Anne Ve Vişne


Niye bilmiyorum? Az önce aklıma vişne geldi. Evet, vişne… İyi ama neden vişne aklıma gelince, dilimin değil yüreğimin kamaştığını hissettim? Sanırım annemi düşündüm. Annem şahane vişne reçeli yapardı.  Ben... Mutfakta... Annemin vişne reçeli yapışını mutlulukla izlerdim. Beyaz bir elbise giyerdi. Kestane rengi saçlarını omuzlarının üzerine dökerdi. Arada tek elinin tersini ensesine sokar, önüne düşen saçlarını arkaya doğru iterdi.  Allahım, nasıl da güzeldi. Masallardaki peri kızları böyle olmalı derdim. Oturduğum yerde yanaklarımı avuçlar, dirseklerimi masaya dayardım.  Büyük bir hayranlıkla annemin vişne reçeli pişirmesini seyrederdim. Annemin mutfaktaki küçük radyosu hep açık olurdu. Radyodan dokunaklı bir tango  sesi gelirdi.  Annem  akan suyun altında vişneleri teker teker yıkarken, melodinin peşi sıra  şarkıya  eşlik ederdi.  Çok küçüktüm. Nereye otursam ayağım yere değmezdi. Sandalyenin boşluğunda sarkan ayaklarım müziğin ritminde  kendiliğinden ileri geri giderdi. Akan suyun şırıltısı, radyodan gelen içli şarkı, annemin huzurlu mırıltısıyla iç içe geçerdi. Beni bu sesler sarhoş ederdi.  Başım dönerdi önce. Sonra mutfak dönerdi. Sonra her eşya olduğu yerde ayrı ayrı dönerdi. Büyülenirdim. Annemin susmasını hiç istemezdim. Çıt çıkarmadan sessizce izlerdim. Tam o anda… Tam o anda işte… Annem  usulca başını bana doğru çevirir… Gülüverirdi. Allahım, onun gibi güzel olmayı ne çok isterdim!  Tüm şefkatiyle  gözlerimin içine  bakar “Tatlı kız. Sen ne uslu şeysin öyle!” derdi.  Çocukluk işte… Yüreğim hemen kabarır, sevinçle pır pır ederdi. Ben söz dinlerdim. Hemen karşılık verir ben de ona gülerdim. Acaba gülüşüm anneme benzer miydi? Dayanamaz elindeki vişnelerden birini ağzıma atıverirdi. Komik mimiklerle yüzümü ekşitirdim.  “Şımarık kız gene abartıyorsun” derdi.  Ama şakalarıma hep çok gülerdi. O gülünce yüreğim havalanırdı her seferinde... Ben de gülerdim. Gülerdik birlikte…  Vişne aklıma gelince, dilimin değil yüreğimin neden kamaştığını şimdi anladım. Annem cennette vişne reçeli yapıyordu belki… Öyle işte…


14 yorum:

  1. Anneniz huzur içinde uyusun. Benimki de dahil aramızdan ayrılmış tüm annelerle birlikte...
    Ne tesadüf ben de bugün kayısı reçeli yaparken anılara gömüldüm ve bloga bununla ilgili bir yazı yazdım. Bellek ne tuhaf minicik birşey insanı alıp nerelere götürüyor.
    Sevgiyle, annenizin anısı hep yüreğinizde olsun, sizi gülümsetsin...

    YanıtlaSil
  2. başınız sağ olsun, anneniz huzur içinde uyusun.
    dalgaları aşıp,bir yerlerden sizi seyrediyordur belki.

    sevgiyle.
    tolga+ahmet

    YanıtlaSil
  3. nasıl hüzünlü bir yazı :(
    ben de hep ilerde kızımın beni nasıl, neler ile hatırlayacağını düşünürüm. kendi annem hayatta,ama küçükken yaşadığımız bazı hatıralar aklıma gelince hüzünlenirim.annemin enerjisi, yaşama aşkı ne oldu diye kara kara düşünürüm.balık karamsarlığım işte...

    YanıtlaSil
  4. Leylak Dalı,akşam iftardan sonra mı acaba sizin bloğa baksam. Kayısı reçeline bayılırım:) Sağolun.

    YanıtlaSil
  5. Selam Tolga ve Ahmet, çok naziksiniz. Teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  6. Selam Buket, biliyor musun bu yazıyı yazarken aklıma geldin. Sen ve kızın. Anne kız olmak şahane bir şey. Yoo.. Anne oğul olmak da müthiştir:) Ama bazan anneler erken gidiyor cennete. Olsun ne yapalım? Anılar, sesler,kokular hafızalarda öyle değil mi?
    Çocukluk hoş bir şey! Çocuklarla paylaşılan zamanların kıymetini bilmek gerek.

    YanıtlaSil
  7. yaaa,ne tatlı insandı saviye teyze,bu yazıdan sonra,sana şimdi vişne reçelide veremeyeceğim gördünmü bak yaptığına =))artık kayısıyla idare edersin canım...

    YanıtlaSil
  8. oya, bir reçelim bile yok anlıyor musun?
    hadi, gülümse...

    YanıtlaSil
  9. Bir reçel dayanışmam bile yok !..

    Gülümseyemiyorum...

    YanıtlaSil
  10. Eyvahh Momentos, bitmişim ben!
    Artık ne Oya ne Dilek ne de benim kardeş..
    Bana reçel meçel göndermezler ki..
    Of Momentos olur mu böyle yorum yazılırı mı ama..
    Bütün reçeller sana yollanacak şimdi!
    İnan ki:))
    Ben bile reçel yapmayı öğrensem mi acaba diye düşünmedim değil.. Neden mi?

    Seni gülümsetmek için tabii:))

    YanıtlaSil
  11. Hepiniz can' sınız :)

    (şu reçel yapımını birlikte denesek nasıl olur? :/)

    YanıtlaSil
  12. denedim birkaç kez vişne reçeli yapmayı kıvamı konusunda başarısız olmuştum uzun yıllardıda denemedim ..ama mutfaktaki her tıkırtı koku huzur verir bana...
    anne nurlar içindedir eminim..
    reçeli denediğimde mutlaka paylaşacağım hemde kurabiyelerini yapıp..
    :)

    YanıtlaSil