Avrupa'da Yapay Kalp Nakli Yapan İlk Kadın Cerrah - Dilek Gürsoy

 

https://www.instagram.com/dilek_guersoy/

Nilay Örnek'in Nasıl Olunur podcast serisinin  Dilek Gürsoy bölümünü 

dinlemenizi hararetle tavsiye ederim.

https://open.spotify.com/episode/4F3r9rV2N6i0URvBVH92Kg

Mühür Gözlü

 

"Karşılaştığımız herkes, 

biz beğenelim beğenmeyelim, 

bizi icat eder."

Adam Phillips

Çizen- Hamza Akın 

ttps://hamzaakin.blogspot.com/

Nimic ve Epigraflar

 

"İşsiz güçsüz adamlarla masal, hikâye arayanlar" 

Mevlâna

"Genelde yüzlerdir farketmeden geçtiğimiz" 

Lewis Carroll

"Binlerce, binlerce sır bilinecek

O gizli yüz gösterince kendini."

Attar

NOT

Film Kareleri - NIMIC 

Cümleler- Kara Kitap'ın bazı bölümlerinin epigrafları

"Cahildim Dünyanın Rengine Kandım" -2

 

Kendimi Eylediğim Zamanlar -3

 

İşte tıpkı böyle top çevirmeye çalışıyorum.

Önceleri kesinlikle beceremiyordum.

Şimdi iki saniye parmak ucumda tutmayı becerebiliyorum.

Amacım parmak ucumda uzun uzun döndürebilmek. 😅

Kürek çekmek tam bir bağımılık oldu bende. 

Haftada iki sabah gün doğmadan yataktan fırladığım gibi denize yollanıyorum.

Henüz yağmurlu havaya denk gelmedim. 

Yaz kış devam ediliyormuş.

Yağmur ve karda neler yaşayacağımı çok merak ediyorum.😊

Bu filmleri seyretmek istiyorum. 

Leksikoloji dersine başladım.

"Dünya dillerinden yeni, nadir, değerli, özgün ya da ilginç sözcüklerle, terimlerle, 

deyimlerle, kavramlarla tanışacağımız yeni bir seri" denmiş.

İlgimi çekti. 

https://www.youtube.com/watch?v=ZxfLn_bAAIs

Life is Life

 

Babama yıllar önce demans teşhisi kondu. Demans, özellikle hafıza ve düşünme yeteneğini, dil ve konuşma merkezini etkiliyor. Son aylarda demansı oldukça yoğun yaşamaya başladı.  Zihni çoğunlukla  epeyce dumanlı oluyor. Eğer denk gelebilirsek,  kimi zaman birazcık netleşebiliyor.

Ziyarete gelenlere, "Bil bakalım ben kimim?" sorusunu babama  sormamalarını, direk kendilerini  tanıtarak söze başlamalarını rica ediyoruz. İnsanın çocuklarını, kardeşlerini, sevdiklerini  tanıyamıyor olması   acı verici.  Ve elden bir şey gelmiyor.

Bugün ziyaretine gittiğimde, mutfaktan üç mandalina kapıp, babamın yatağının karşısında durdum. Jonglörlük yapıp, mandalinaları çevirmeye başladım. "Babaaa, bak ben ne yapıyorum." diye seslendim. Döndürmeye devam ettim. Babam gözlerini açtı. Bana baktı. 

Heyoo! Bu hareketler dikkatini çekti. Bir süre beni seyretti. Sonra var ya... İnanılır gibi değil. Babam önce gülümsedi. Sonra kıkırdayarak güldü.  

Yüreğim sevinçten hop ederek, taaa aya kadar gitti geldi. 

Aaa! Durur muyum, hemencik devam ettim. 

-Hey babiş hatırlıyor musun, sen  sirkte çalışırdın. Böyle top çevirmeyi bana sen öğretmiştin, dedim. 

Dur durak bilmez bünyemi engelleyemedim. Heyecan içinde anlatmaya devam ettim:

- Babaaa... Babaaa.. Ben ip üstünde yürüyordum.  Sen de, aman  dikkatli ol  kızım, diyordun,  hatırlıyor musun babam, dedim.  

Aklıma bir şey geldi. Hemen telefonumu aldım. Babamın yanı başına geldim. Yukarıdaki fotoğrafı babama gösterdim.  Babam fotoğrafa baktı.

- İşte bak babiş, ip üstünde yürüyorum, bak.. bak... dedim.  Hatırladın mı baba, diye sormaya devam ettim. Babam,  başını hafifçe aşağıya yukarıya salladı. Sonraa... Elimi tutup... Elimi tuttu... Evet...  Evet... Elimi tuttu... Vee...  Elimi tutup;

- Benim kara kızım, dedi.

Evren, çiçek açmış parklarda oynayan  çocukların kahkahasıyla şenlendi. 

Gökyüzü, rengarenk kuşların neşeli kanat çırpınışlarıyla doldu.  

Nasıl sevindim anlatamam. Dünyalar benim oldu.

Gizli Not- Fotoğrafı instagramdan  kopyalamıştım. Kim çekti bu fotoğrafı, maalesef yazmamışım. 

Jonglörlük ve Semt Pazarı ve Gülmek

Artık  üç topu en fazla on kere falan döndürebiliyorum. Jonglörlük yapmayı deli gibi seviyorum. Hatta eve kim gelse, hiç utanmadan gösteri yapmaya  bayılıyorum.

Bugün öğle molasında bizim semtin pazarına gittim. İnsanlar nasıl mutsuz görünüyorlardı anlatamam. Her gün şahit olunan iç karartıcı olaylar... Bitmek bilmeyen savaşlar.... Pahalılık... Soğuk...  Ayıca, hani bir söz vardır ya... Herkesin bir derdi var, durur içerisinde vaziyeti... Kim kimin içerisindekini  bilebilir  ki?  

Di mi?

Tam mandalina tezgahının önüne  geldim. Kaptım üç mandalinayı. Döndürmeye başladım.  Sonra limoncuda kaptım üç limonu döndürmeye başladım. Sonra portakal... elma derken. Dayanamadı biri   "Abla, nerden biliyon öyle yapmayı?"  diye soruverdi. 

Resmen zihnimde bir şimşek çaktı.  Gülümsedim.  "Küçükken bir süre sirkte çalışmıştım" deyiverdim. 

Sonra ne oldu bilin bakalım? Kendi söylediğime kendim inandım. Gerçekten sirkte çalıştığımı hatırladım. Hatta ip üstünde yürüyordum, inanın. 😅

Pazardaki insanlar bana  hep güldüler. Ben de güldüm.  

Che Guevara mı söylemişti? Aslında, gülmek devrimci bir eylemdi. 

Kendimi Eylediğim Zamanlar - 3

 

Seyrettim.

Tiyatroya gittim. 

KEL DİVA'yı seyrettim.

Absürd tiyatro neymiş öğrendim:)

Pazartesi ve Çarşamba sabahları  çook erken saatte beş arkadaş zoom üzerinden 

çigong yapıyoruz. 

Çigong şifa ve enerji çalışması sanatıymış.

Enerjimizi daha iyi kullanmak amacıyla bedenimizi ve zihnimizi geliştirme yöntemiymiş.

Başlayalı iki hafta oldu.  Sevdim. Devam edeceğim.

Okuyorum.

Ukulele çalmaya,

üç topla jonglorlük çalışmaya

tek parmakta top çevirmeyi öğrenmeye

devam ediyorum:)

Haftada iki gün kürek çekmeye devam ediyorum.

Hafta sonu kaçamağı yaptım. Moda'ya gittim.