13 Haziran 2017 Salı

Şşşth Kimse Duymasın -31-

 Bir ilkyaz sabahı, saat çok erken, bizim köyün sokakları...
Hava ılık mı ılık, berrak mı berrak. 
Ortalık sakin, kimsesiz.
Yüreğime işleyen efkarlı bir musiki... Bülbül sesi.
Büyülenmiş gibi yürüyordum.
Durdum.
Durduğum an...
Yoldaki  beyaz çiçekleri farkettim.

Saftiriğin tekiyim.
Birinin gelip geçiyorum diye
yollarıma çiçek döktüğünü hayal ettim.
Yüreğim hayalimden etkilendi.
Ritmiyle bülbüle eşlik etti.
Nasıl hoşuma gitti anlatamam. 
Ayaklarımla yerleri öpe öpe yürümeye devam ettim. 


Gerçekten!



11 yorum:

  1. Duysun yahuu.. herkesler duysun bunu :) öyle güzel, öyle şiirsel, öyle görsel şölen ki şu fotoğraf destekli yazı... ışıklı bir yoldan uçup gittiğini hayal ettim birden :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aaa! Sevgili Şair! Beğenmene ne sevindim bir bilsen:)

      Sil
  2. Ya da çiçekler seni mutlu etmek, değerli hissettirmek için senin yoluna dökülmüş olamaz mı?????

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hergün o ağacın altında dururum. "Oyy! Ne şahanesin!" derim.
      Ben her bahar bir ağaca aşık olurum:) Karşığında... Ağaç çiçek döktü demek ki yollarıma...
      Heyy! Ağaca sarılmalıyım:)

      Sil
  3. Çiçekler kendilerini fark eden için düşerler yollara :)
    Kış göçüp gittiğinde bahar onu fark edene uyanır

    YanıtlaSil
  4. “Ayaklarıyla yerleri öpmek” harika bir tabir. Bu kadarla kalmayıp bir öykünün ismi olsa keşke. Bugün Yekta Kopan bloğunda Dilek Türker’in ilk öykü kitabını tanıtmış. İsmi “Avucumda Çimen İzi”. Bir bahar havası…bir doğaya çağrı var hem havada hem edebiyatta…

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten harika Rusenski.. Gerçekten ayaklarımla yerleri öpüyorum.
      Avucumda çimen izi de çok güzel... Avucuma baktım okuyunca:)
      "bir doğaya çağrı var hem havada hem edebiyatta…" demişsin ya...
      Adeta yazda değil güzdeyiz.
      Baharı görmeden yaz geldi geçti diyeceğiz bana kalırsa:)

      Sil