Harikûlade bir kitap adı... Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi... Hey! Yüreğime nasıl ılık ılık aktı anlatamam. Resmen kitabın adına tav oldum. Dedim, ben kitabı almalıyım. Sonra yazarını düşündüm. Ziya Osman Saba... Şair değil miydi? Edebiyat derslerinde öyle öğrenmemiş miydik? Kapakta -Bütün Öyküleri- diye yazıyor. Bu benim cahilliğim, öyküleri de varmış demek ki. Ne güzel... Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi nasıl bir öykü acaba? Du bi... Önce Ziya Osman Saba kimdi, bi gugıllıyıvereyim.
1910 Beşiktaş doğumluymuş. Cahit Sıtkı Tarancı ile Galatasaray Lisesi'nden çok sıkı arkadaşlarmış. Hemen ölüm yılına baktım. Ruhuna rahmet... Ah! Çok genç... 47 yaşında dünyamızdan göçmüş.
Kitabın arka kapağına göz gezdirdim. Kitabın ilk öyküsü olan Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi'nden alıntı küçük bir paragraf var:
"Burada her şey, herkes birbirine gülümsüyor.
Hiçbir ihtiyar, hiçbir çirkin, hiçbir düşünceli insan resmi yok.
Adeta bu fotoğrafhaneye sevinçsiz hiçbir insan ayak atmamış.
Yahut fotoğrafçı, bir muvaffakiyet sırrı olarak, makinesinin
karşısında candan gülümseyemeyecek müşterisinin fotoğrafını
çekmemiş."
Evdeyim. Az sonra kitabın sayfasını aralayacağım... Usulca Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi'nin mecrasına akacağım.
Kitabın ismi gerçekten çok albenili. Merak uyandırıyor insanda ve aslında gerçek dünyamızda bu kitap ismindeki gibi insanlar kalmadığından kimmiş bunlar dedirtiyor...
YanıtlaSilEvet Recep. Çok albenili bir kitap ismi.
SilSitenizi yeni fark ettim ve hemen takibe aldım, benim siteye de beklerim...Selam ve Dua ile...
YanıtlaSilhttp://insanadavet.blogspot.com/
Hoşgelmişsiniz Furkan. Elbette iadeyi ziyarete gelirim. Lakin takipçi olamıyorum maalesef. Blogspot çözemedi bu sorunumu. Sevgiler.
SilBu ad, sattırır bu kitabı. Yeter ki varlığı bilinsin.
YanıtlaSilTeşekkürler
Hikayesi de çok güzel Tülin.
Sil