27 Nisan 2013 Cumartesi

Şşşth! Kimse Duymasın!.. - 7 -

 
Az önce usulca yatağımdan kalktım.
Balkona çıktım.
Gökyüzünde bir mücevher gibi parıldayan Ay’a  hayranlıkla baktım.
Ne yaptım biliyor musun sonra?
Hani, ilk insandan bu yana,
milyonlarca yıldır hep aynı Ay’a bakılıyor ya…
Ay’ın hafızasında,  kimbilir ne bakışlar birikiyor diye,
hesaplamaya kalktım:)

Gerçekten!

7 yorum:

  1. Bakmak, insanların yüzyıllardır yaptıkları en popüler eylem. Görmeyen gözlerle, dinlemeyen kulaklarla oksijen tüketen homo-sapien ler. Hüzünlü ve ne kadar yalnız. Kaça kadar sayabildin bilmiyorum, sadece hayat olanları, görenleri ve dinleyenleri umut ediyorum..

    YanıtlaSil
  2. "aya bakma durağı" diye bir öykü var mıydı yoksa bana mı öyle bir şey anımsattı yazın inan şu an hiç bilmiyorum. ama fena da olmazdı öyle bir durak.

    YanıtlaSil
  3. Alper, ayın her evresi büyüleyici gelir bana.

    Ayrıca..Gece oluyor, gündüz oluyor, güneş doğuyor, güneş batıyor,ay, yıldızlar... O muhteşem gökyüzü şölenleri... Normal, doğal olaylar gibi belki ama... Değil aslında. Şaşırtıcı. Hayrete düşürücü. Müthiş!

    Hele mehtap nasıl baktırır kendine değil mi? Özel bir efkâr hali verir. Romantik duyguları kışkırtıverir. Yoo... Ben sizin gibi olumsuz düşünmüyorum:)

    İnsan var olalıberi ay'a hep bakagelmiş. Ben sadece bakıp duygulananları hesap etmeye kalktım. İnanın Ay'da biriken bakışların haddi hesabı yoktu:) Matematiğim fecidir. Hesabı yarıda bıraktım:))

    YanıtlaSil
  4. Kara Kitapcım, belki Turgut Uyar'ın o şahane şiiri "Göğe Bakma Durağı" aklında kalmıştır:)

    Bak senin için alıvereyim buraya.
    Şahanedir:)

    İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
    Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
    Bebe dişlerinden güneşlerden yanab otlarından
    Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
    Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
    Bu evleri atla bu evleri de bunları da
    Göğe bakalım

    Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
    İnecek var deriz otobüs durur ineriz
    Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
    Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
    Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
    Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
    Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
    Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
    Beni bırak göğe bakalım

    Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
    Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
    Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
    Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
    Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
    Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
    Bana dönesin diye bir bir kapattım
    Şimdi otobüs gelir biner gideriz
    Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
    Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
    Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
    Durma kendini hatırlat
    Durma göğe bakalım
    TURGUT UYAR

    YanıtlaSil
  5. içinde insanın bulunduğu her şey %80-%20 olumsuzluk uyandırıyor ben de. Ay'ın yarattığı, yıldızların gökyüzünde, milyon yıl önceki varlıklarının yansımaları gene de huzur ve umut verici. Hesabın güzelmiş gene de, boş bakan gözler yerine, anlamlı izleri aramak..

    YanıtlaSil
  6. Eyvallah Alper... Şair sözü dinlemeli ve göğe bakmalı:)

    YanıtlaSil
  7. ah evet tabiki göğe bakma durağı. turgut uyar'ın en sevdiğim şiiri. göğe bakınca ben hep aya baktığımı hayal etmişim, şiiri okuduğumda da hep mehtaplı bir gece hayali kurmuşum demek ki yazını okuyunca aklıma gelen aya bakma durağı olmuş :) bak sen de leb demeden leblebiyi anladın.

    YanıtlaSil