14 Ocak 2011 Cuma

Kitap İsteme Benden Buz Gibi Soğurum Senden

Beni bilenler bilir. Acayip verici biyimdir. Bana ait olan bir şeyi beğendin misal, teklifsiz senindir sormadan al. Ama kitap isteme benden, buz gibi soğurum senden! Böyledir durumum, aynen! Şimdi bu konuya neden giriş yaptım birden... Bir kitaplık görmüştüm. Üzerinde şöyle bir yazı vardı: "Bu kitaplık ödünç alınan kitaplarla kurulmuştur." Gördün mü insanların durumunu? Bil bakalım ne yazıyor benimkinde: "Bu kitaplık, ödünç kitap verilmediği için oluşmuştur!" Yaaa, işte böyle! Farkettim, niyetin var benden kitap isteyeceksin... Bak yazıyorum buraya peşin peşin... Aman ha, sakın benden kitap istemeye niyetlenmesin!

6 yorum:

  1. Emanet kitap okumaktan nefret ediyorum okuyacaksamda geri vermem diyerek alıyorum :D

    Kitaplarım canlarım kıymetlilerim bende kesinlikle bir iki kişi hariç kitap vermem kimseye onlarıda gün gün takip eder bitirdikleri anda alırım kitaplarımı :D

    Hayatta hediye edilebilecek hediye olarak alınabilecek en güzel şeydir kitap Hayalim kesinlikle bu politikaya devam :D

    YanıtlaSil
  2. Aynen öyle. Verirsin geri gelmez; gelse bile kitabı ne hale getirmişlerdir. Asla bizim gösterdiğimiz özeni göstermezler. O yüzden kardeşime bile kitap vermemeye çalışırım :)

    YanıtlaSil
  3. Vildancığım bende de bir tabak takımı var. Hem de öyle böyle değil. Kasesinden tut kayık salata tabagına kadar. Hem de çeşitli takımların. Tabak dolabıma bil bakalım ne yazmam gerekiyor. Bu arşiv gelmiş geçmiş tüm komşularımın aşure kaselerinden oluşmuştur. En çok da vildanın pasta tabakları bulunmaktadır. Kim ki tabağını geri isterse esefle kınanmakta ve bu davranış kendisine hiç yakıştırılamamaktadır. Çünkü elbette içine birşey konularak geri verilecektir.Yazı vardır..kışı vardır. Taşınıp giden arkadaşlarımın bende kalmış emanetleri direkt olarak evin demişbaşına dahil olmaktadır.
    Bir de cd kolleksiyonum bulunmakatadır..o ayrı bir konu.. karıştırmayalım
    Sevgilerimle :)

    YanıtlaSil
  4. Ben de asla kitabını vermeyenlerdenim.Bu huyumu herkese duyurmaya itina gösterdiğimden kimse de istemez zaten benden.Kırk yılda bir vermişsem de canım da beraber gider o kitapla.Geri vermeyenleri,kitabı hırpalayanları geçelim, benden iyi bakacağını bilsem bile vermek istemem.Gözümün önünde dursun hepsi,dizi dizi...
    özlem

    YanıtlaSil
  5. Mahmurenin arkadaşı14 Ocak 2011 22:41

    Kitabı hamur yoğurur gibi okumazsam olmaz. canını çıkarırım yani. OKuduğum sayfaları illaki arkasına kıvırırım. Okuyup kütüphaneme bıraktığımda mağazadan yeni alınmış gibi durmamalıdır. Artık bana dönmüş olmalıdır. Dağınık sayfaları kopmuş föyleri ile. Asla da titiz insanların kitaplarını alıp okumam. Parmağımı okkalı bir tükürükleyip sayfalarını çevirmeliyim. Hapşuuruğum geldiğinde kitabımı yüzüme kapatıp hapşırmalıyım. Gerekirse çay bardağımı kitabımın üzerine bırakmalı yada"üzerinde kabuklu kuruyemişler yemeliyim.
    O da"benim huyumu suyumu öğrenmeli ondan sonra kitapığımın başköşesinden bana yakın bir dost gibi bakabilmelidir. Bu bir çeşit çorbaya terbiye katmak gibidir. Daha leziz olur.
    İşte kimleri de bu cins. :)

    YanıtlaSil
  6. Ne kadar biriktirmişim. Cevap vermemişim yorumlara. Kusuruma bakmayınız.. Özetle..

    "kitap isteme benden.. buz gibi soğurum senden..
    ama bana emanet kitap vermeye kalkma.. mümkün değil geri vermem!"

    sevgiler:)

    YanıtlaSil