5 Ocak 2010 Salı

Mutfakta, Bir Akşam Vakti...

Çalışan anne olarak kimi zaman vicdan azabı çekiyorum. Mesela "Çocuğum okuldan geldiğinde, kapıyı ben açsam keşke," diyorum. Hımm! Madem ben karşılayamıyorum, bari geldiğinde ev kek, börek koksun istiyorum. Akşamdan bir şeyler hazır ediyorum. Bu akşam dedim ki: " Evlat, gel bak! Hamur yaptım. Hani kalp, kurdele, halka gibi şekillerde tuzlu kurabiyeler yapıyorum ya arada...Haydi, bu akşam bu hamura sen şekil ver, ne dersin?" dedim. Gözgöze geldik bir an... Sanki gözlerinde şeytani bir kızıl ışıl hissettim. Ama ben bunu son zamanlarda seyrettiğim korku filmlerine verdim. Hayal gördüm zannettim. "Tamam!" dedi. Ellerini yıkadı. "Sen fırını yak, gerisini bana bırak anne!" dedi. Nasıl sevindim anlatamam. "Tamam! Büyüksün!" dedim. Onu sanatını icra etmesi için, hamurla başbaşa bırakıp mutfaktan çıktım. Bir süre sonra "Anne, fırını kaç dakikaya kuracağım?" diye seslendi. "20 dakika" dedim. Mutfaktan çıktığında nasıl mahzun mahzun yüzüme bakıyordu anlatamam. "Fırına attım. Pişmeden bakma ama... Tüm sihirini kaçırırsın, sakın ha!" dedi. Bakmayacağıma söz verdim. Fırının bitti zili çalınca, heyecanla mutfağa gittim. Fırının kapağını açtım. Tepsiye baktım. Tanrım! Ne bir romantik kalp, ne bir kurdale... Tepsiden baka baka yüzüme bakıyordu... Evet.. Evet... Bakıyordu yüzüme... Resmen pişmiş bir kelle... Ama.. Bir şey diyemedim tabi. Tamam bir pişmiş kelle yapmıştı yapmasına ama... Neyse, gülümsüyordu bari!

6 yorum:

  1. Evladının ellerine sağlık.. cok güzel gülüyor diş diş.. bende güldüm :) Cocukta mizah yeteneği var..şaşırtmayı seviyor..da, kelleyi kim yedi.. neresinden başladı yemeğe merak ettim :)

    YanıtlaSil
  2. Ne guzel olmus o hamur yemegi !! Keske benim de oyle bir yetenegim olsaydi ! :)

    YanıtlaSil
  3. İnanmıyorum! Zeynep sen Amerikalardan okuyor musun benim yazılarımı:) Şaşırttın beni! Tabi gördün arkadaşın Cihan'ın marifetini dayanamadın yazdın değil mi? Anneciğin sana bir fırsat versin. Kıysın sana da mutfağa geçirsin. İnan bana.. Neler neler yapabilirsin:)
    Sevgiler canım.

    Dilek,Cihan ne cool adamdır bilirsin. Ama öyle gizli bir espri gücü vardır ki onda. Dıştan pek belli etmese de, vallahi bayılırım ben ona...Hayranlarından biriyim:)
    Ben Cihan başlamadan önce, hamurla bir kaç kalp, kurdela falan yapmıştım. Onları yedik. Cihan'ın sanat eserine henüz elleyemedik. Peynir severim.
    Ben başlarsam eğer, sanırım dişlerinden başlayarak yerim:)İlk lokmayı sanatçıya bıraktık:))

    YanıtlaSil
  4. hehe kardese bak ya:) Cok enteresan gozukuyor, ellerine saglik.. Hepimiz emekli olunca bi lokanta falan acarsak, hamur islerinden sorumlu cihani yapalim madem:)

    YanıtlaSil
  5. Eğer abisine çektiyse eminim çok lezzetli olmuştur yaptığı kurabiye:)

    YanıtlaSil
  6. Sedacım, abisine çekiyor galiba:) Çocuğa fırsat vermeliyim. Harikalar yaratacak baksana:))

    Hakan,emekli olmanı beklemesek...Hemen açsak şu lokantayı yaaa... Olmaz mı?Hazır hamur işlerini yapan bir aşçı bulmuşken:)

    YanıtlaSil