Bu yıl üniversite sınavına girdim.
Oysa çoktan üniversiteyi bitirmiştim. İşimi kurmuştum. Pandemi başından beri ofisçe evlerimizden çalışıyorduk. Sonunda evden çalışmamız onaylanmıştı. Ofisi boşaltmıştık. Evden çalışmak, yaşamlarımızı, işlerimizi, müşteri ilişkilerimizi olumlu etkilemişti. Çalışan kadınlar olarak, evden çalışmanın keyfini çıkarıyorduk.
Ayrıca, İstanbul Üniversitesi - Sosyoloji uzaktan eğitim üçüncü sınıftan terktim.
Eee! Ne aranıyordum di mi? Hayalim, bir yabancı dilin, edebiyat bölümünde okumaktı. İspanyol Dili ve Edebiyatı, Rus Dili ve Edebiyatı, İtalyan Dili ve Edebiyatı gibi... Ne şahane olur diye hayaller kurmuştum.
İlk aşamaya, TYT, yani temel yeterlilik testiyle, ertesi gün dil sınavına girdim. Ayıptır söylemesi, kazanma kaygım olmayınca çok eğlendiğimi söyleyebilirim. Sınavların son saniyesine kadar uğraştım. Sonuçlar geldi.
Dil puanım, ancak, İstanbul'da gitmeyi hiç düşünmeyeceğim bazı özel üniversitelerin yüzde elli burslu bölümlerini tutuyor. Şöylee kurucularına, akademisyenlerine baktım. Maddi manevi gereksiz çaba olacaktı. Dil faslını kapattım.
İlk sınavla sadece iki yıllık ön lisans bölümler olabiliyor. Neler var diye baktım. Heyooo! Seramik ve Cam Sanatları Tasarımı ilgimi çekti. Puanlarına ve sıralamasına baktım. Şahane. Düşünemediğim bir terslik olmazsa havada karada tutturabilirim. Yaşasın. Çok sevindim.
Büyükannemden bir Gürcü sözü öğrenmiştim. Hayatımın sözü diyebilirim:)
Şöyle:
- Sevuğuni alacaksun. (sevdiğini alacaksın)
Devamı şöyle...
-Sevduğuni alamaduysan, alduğuni seveceksun:) (sevdiğini alamadıysan aldığını seveceksin)
Dil'den kazanamamıştım. Fakat Seramik ve Cam Sanatları Tasarımı olabilirdi. Bu bölümün olabilme ihtimalini düşündüm. Üstelik bu evrensel bir dil değil miydi? Sanat dili:) Heyyoo! İşte buna bayıldım.
Önce seramik ve camın tarihi ile ilgili bir kaç video seyrettim.
Sonraa... Evdeki cam ve seramikleri karşıma alıp seyrettim.
Ben hayallerimin olabilme ihtimalini sevdim☺
Not: Başlık, Yılmaz Erdoğan'ın " Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum." dizesinden uydurma:)
Özge Samancı'yı kısa bir süre önce keşfettim. Boğaziçi Üniversitesi Matematik bölümünde okumuş. Ve İstanbul Bilgi Üniversitesi Sinema ve Televizyon bölümünde yüksek lisansını tamamlamış.
1980 askeri darbesinden sonra memleketimizdeki değişen politik iklim ve boğucu eğitim sisteminin içinde büyüyen bir kızın hayatını anlatan Bırak Üzülsünler adlı otobiyogrofik çizgi romanı satın alıp okumuştum.
Bugün Evil Eyes Sea adlı Ingilizce çizgi romanı elime geldi. Üstelik imzalı:)
Bahtiyarım.
Niye mi?
Şarkılarını ezbere bilirim.
Kafa tefrikalarında yazdıklarını takip ederim.
Storytel'de Fasa Fiso'sunu çooktan dinledim.
Youtube'da denk geldiğim tüm muhabbetlerini seyrederim.
İyi bir adam olduğunu düşünürüm.
Topyekün severim.
https://www.youtube.com/results?search_query=teoman
Mutlu başlangıç, ayrılık, umutların yıkılması, kalp kırıklığı...
Melankolik sözleri coşkulu müzikle dinlemek, şarkının hem duygusal hem eğlenceli atmosfer yaratmasına olanak tanıyor.
Her şeyin geçiciliğini anımsatıyor.
Aşkın bahardı... Ümitler vardı. Gittin. Bir kırık kalp kaldı.
Olsun... Napalım?
Şarkının ritmi "bu da geçer", tadı bırakıyor.
Ve iki şahane kadın, Türkçe şarkı söylüyor.
https://www.youtube.com/watch?v=MoyR8omSULE
1931- 1913 yılları arasında yaşayan Sait Maden hakkında hazırlanmış "Şık Derviş" adlı belgeseli seyrettim. Kendini şöyle tanıtıyor: "Benim değişik alanlarda etkinliklerim var. Öncelikle ressamım, arkasından grafikçiyim, fotoğrafçıyım, şairim, çevirmenim."
Çok okuyan, çok çalışan, çalıştığı alanlara damgasını vuran, memlekete, insanlığa etkileyici katkılar yapan Sait Maden'i sevgi, saygı ve rahmetle anıyorum. Belgeseli hazırlayan Miraç Güldoğan'a çok teşekkür ediyorum.
"Koruyun
beni benden başkalarının gözleri
Koruyun beni aklımın
derinliklerinden
Koruyun beni
hayallerimin, düşlerimin yettiği yerden
Geri çağırın beni
başkalarının arasına. Kalabalıkta kaynayıp gideyim,
korunup saklanayım
kendi kalabalıklığımın cehenneminden.
Sonsuza kadar yum
gözlerini alnımın ortasındaki nazar
Yüreğim dile
getirmesin senin gördüklerini!
Başkalarının
gözleriyle yetineyim.
Ben dahi kendime
yabancı gibi yaşayıp öleyim."
Murathan Mungan / Geyikler Lanetler oyunundan
Yeni başladım ya "jel tabaka"da boyama işine...
Her fırsatta yapmak istiyorum.
Çok hoşuma gidiyor.
Galiba,
Abartıyorum.😅
Vee....
Ortaya çıkanlar sevindiriyor beni.
Neşeleniyorum.😆
