18 Ekim 2011 Salı

Şahane Serseri Olmaktı Niyetim!



"Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın, bu şehir arkandan gelecektir." Bu dizeleri mütemadiyen aklımdan geçirdikçe, acaba Kavafis benim için mi yazmış ünlü Kent  adlı şiirini diye düşünüyordum. Hafızamın hangi gizli çekmecesinden çıkıp tozlarını şimdi silkelemek istemişti bilmiyorum, bu dizeler son günlerde gölge misali peşimdeydi. Çünkü gitmek istiyordum ben. Yağmur yağıyordu. Tepeden tırnağa sırımsıklamdım. Gökyüzü ağlıyordu. Kimseden utanmıyordum. Yağmurun ritmine uymuş, hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Gözyaşlarım yağmura karışmıştı. Kararlı adımlarla Haydarpaşa Garı'nda yürüyordum. Bir güz ikindisiydi. Bütün trenler burnumun direğinden geçiyordu sanki. Turgut Uyar "Mutsuzluktan söz etmek istiyordum. Dikey ve yatay mutsuzluktan. Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun.... Ne demelidir bilmiyorum"  der ya hani...  Kederli bir tren çığlığı gibi "Sevgim acıyor" diye bağırmak istiyordum.

Hımm... Sana bir şey söyleyeyim mi? İnan bana bir saattir küçük bir öykü yazmak için didiniyorum. Kendi kelimelerim yetersiz kalıyor. Her zaman olduğu gibi şairlerin dizelerine sığınıyorum. Allahım! Ne zor şey öykü yazmak. Ya o kocaman romanları yazanlara ne demeli? Önlerinde  düğme iliklemeli. Saygıyla eğilmeli. Feci zor iş yazı yazmak feci... İyi de beceremiyorsan yazma öyle değil mi?  Bünyede keçilik var ya bir kere... Resmen kelimelerle cenk ediyorum. Ayrıca ilgisi geniş, merakları muhtelif, hastalık derecesinde dikkati dağınık biriyim. Önümdeki şiir kitaplarına daldan dala atlayıp duruyorum. Benden ne köy olur ne kasaba yani... Senin söylemene gerek yok. Ben vaziyetimi biliyorum. Red Kid gibi ağzıma bir ot sıkıştırdım şimdi... Daha fazla haybeye zorlamayayım kendimi. Olmuyor işte. Aslında ben şahane serseri olmak istiyorum. Çantamı sırtıma atıyorum. Trene biniyorum. Kapıyı arkama bakmadan çarpıp kapatıyorum. Yazımı bir çizgi roman gibi "Kahramanımız yeni maceralarına doğru yol alıyordu." diye bitiriyorum. 

 "anamdan yolcu doğmuşum
nehirlerle birlikte denizlere kavuştum
akşam dedim
şu koca dünya dedim
ağlasam dedim
yola bir düşüldü mü ömür boyunca gidilir
ekmeğin ve şarabın peşinden
turnaların peşinden
büyük şehirler büyük aşklar
çığlık çığlığa terkedilir
ben
çocuklar gibi sevdim devler gibi ıstırap çektim
damarlarımda dünyanın bütün rüzgârları
harplere açlıklara yalnızlığıma rağmen
anamdan yolcu doğmuşum
neyleyim
gurbet dedim
hürriyet dedim"

Attila İlhan
(Şahane Serseri adlı şiirinden)

8 yorum:

  1. Senin kesinlikle iyi bir öykü kitabın olur... Ben inanıyorum..

    YanıtlaSil
  2. ya bir gazetede köşe yazısı yazmaya başlamalısın. mümküse postada yaz ki; türkiyenin en çok satılan gaztesinin satmasının bir nedeni olsun

    YanıtlaSil
  3. Teşekkür ederim Profösör.
    Gene yüreklendiriyorsunuz. Sağolun.

    YanıtlaSil
  4. Şairin Harfi, yorum göndermekte zorlanmışsınız sanıyorum. Düzelttim. Blog linkinizi ekledim.
    Yorumunuz için sağolun.

    YanıtlaSil
  5. KENDİME BAŞKA BİR DENİZ ARARKEN BULDUM YAZINIZI...YÜREĞİNİZE SAĞLIK...(hacer_aktas94@msn.com)

    YanıtlaSil
  6. Selam Hacer, yolunuzun Hayal Kahvem'e düşmesine sevindim:) Hoşgeldiniz.

    YanıtlaSil
  7. KAvafis'in en sevdiğim şiiridir..DÖner döner okurum..Kesmez, bir daha okurum..Arkasına bakmadan, heveslerine meftun, bencilliğine aşık bir sevgilinin ardından, kırık dökük, sitemkar edilen sözleri anımsatır bana..Ne gittiğin şehir bu şehirden farklı olacak, ne de o aradığın benden daha iyi..diye eklemek geçer içimden..Dur aklıma düştü, Özgür Edebiyatın son sayısında bir Kavafis öyküsü olacaktı İstanbul üstüne. Okuyayım onu.

    YanıtlaSil
  8. Hoş bulduk... :) alıştırmayın beni muhabbete doyamam bıkarsınız sonra benden..üstelik öğrenciyim ben .. çok çalışmalıyım çokkk.. :) Sunay Akın der ki : " Bir bavul dolusu cümle var defterimde.Yara bandı kabul etmeyecek kadar derin tümcelerim"

    HEPİNİZE SELAMLAR...RUHUMA DOKUNDU HAYAL KAHVESİ... Belki bir gün birlikte kahve içeriz burada :)

    YanıtlaSil