"Kendimi keşfetmek için film çekiyorum. Bütün bilimsel çabalara rağmen insan bence hâlâ Dostoyevski'nin dediği gibi kocaman bir labirenttir. Benim yaptığım belki en iyi şey bu labirente boyun eğmektir. Bu anlamda zayıf olduğumu kabul etme erdemini ve cesaretini göstermektir. Her şeyi bilen ve çözebilen kabiliyette bir insan düşüncesi empoze ediliyor. Oysa hayat bilgimizin, insanlığın bütün deneyimlerinin, ruhumuza ait en ufak bir çelişkiye hiçbir şekilde derman olmadığı ortada. Öyle olsa aşk yüzünden çekilen acılar ya da kötülükler, hepsi çözümlenebilirdi."
Çizim - Şenol Bezci
Alıntı - Zeki Demirkubuz - Sinema Dergisi- 1999 Ekim Sayısı
Belki bu bulmacanın çözümü çözümünün olmaması gerektiğidir.
YanıtlaSilOsiris, ben labirent olduğumu, bir anlamda zayıf olduğumu, aciz olduğumu çoktan kabul edenlerdenim.
YanıtlaSilBu vaziyetimi unuttuğum çok oluyor.
Hayat hatırlatmaktan hiç çekinmiyor.
Kabul ediyorum. Acizim.
zaten bi güç karşısında boyun eğmemek, onla inatlaşmak, kafa tutmak akıl karı değildir. hayat ve benzeri labirentler içindir tabi söylem..
YanıtlaSilKendi içimdeki labirentte gezinmek de kolay değil:) Kayboluyorum:))
YanıtlaSilne kadar da doğru..belki de çözümlenmemesidir hayatın çekiciliğinin sırrı...kendi içinde labirentlerde kaybolmak cidden yorucu..
YanıtlaSil