2 Kasım 2016 Çarşamba

Gam Defeden -1-


Üzerinize afiyet... Son zamanlarda... Tükenmeyen gam var bende. "Sen şimdilik gelme sevinç, gönlümde gam var, bırak onunla helalleşeyim", modundaydım. 

Ormanda tek başıma yürüyordum.  Ormanda tek başıma yürürken gamlı gamlı düşünüyordum. Birdenbire onu gördüm. Kuru yapraklar, ısırganlar, sarmaşıklar arasında dimdik ayakta duruyordu. Kuru yapraklar, ısırganlar, sarmaşıklar arasında dimdik ayakta dururken, içinde mahşeri yaralar gizlediğini hissettiğim koskocaman şemsiye gibi başını  bedeninin ucunda umutla sımsıkı taşıyordu.

Sonra mı? Öyle işte...

11 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. "iç ses, diye söylendim
      ve ah dedim sonra,
      böyle ah demeyi beli bükük bir ahlat ağacından öğrendim." der didem madak ahlar ağacı şiirinde. o şiir geldi aklıma yağmur tozu...

      " güçlü bir el silkeledi beni sonra
      sanırım tanrının eliydi,
      sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan,
      çok şey geçmiş gibi başımdan
      ah dedim sonra,
      ah! "

      Sil
  2. Bizim buralarda bu arkadaş "döbelen" ismiyle anılır. Bolu-Kastamonu taraflarında "söbelen" de denilir. Yenilebilir.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim pan.
      ben ise şemsiye mantarı diye biliyordum.
      şimdi diğer isimlerini de öğrendim.

      Sil
  3. etraf ne hainliklerle dolu, maksat boynumuz bükülmesin kalbimiz kırılmasın... :(

    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. pınar, ahlar ağacı'na devam edelim öyleyse:

      "bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
      biraz kolonya sürünsem,
      ferahlasam, pencereyi açsam.
      şöyle bir şey yazdım sonra:
      yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
      sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
      berbattı,
      bir şiire böyle başlanmazdı."

      Sil
  4. Ah, ah... Sana da mı bulaştı bu tükenmeyen gam sevgili Hayal Kahvem? Ben de öyleyim, sorma! Ama sonra her sabah doğan güneşe bakıyor ve her gecenin ardından illaki aydınlık bir gün gelir diyorum. İnşallah da öyle olacak. Yeter ki biz çizgimizi bozmayalım, ümidimizi yitirmeyelim ve bu azimli mantar gibi sımsıkı tutunalım sevdiklerimize, değerlerimize. Kocaman sevgiler!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. mit, didem madak'a sevgiyle rahmet gönderelim. ve ilaç niyetine ah'lar ağacını biraz daha okuyuverelim:

      "ve şimdi şöyle dua ediyorum tanrı’ya:
      olanlar oldu tanrım
      bütün bu olanların ağırlığından beni kolla!"

      Sil
  5. heeyyy ve de vaayyy... mahşeri yaralar mı???? üstad bu neeee :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biliyorum, böyle afilli lakırdılar edecek gibi endam sergilemiyorum lakin çıkıyor işte bazan aklımın dip çekmecelerinden:)

      Hakısın valla... Ben de şüpheye düştüm şimdi.
      Ben icat etmemişimdir, ezberimde kalmıştır. Okumuşumdur bir yerlerden:)

      Sil
  6. Yok ondan değil, edersin elbet böyle afili lakırdılar, üstelik yakışır da 😉acaip vurucu bir betimleme oldu.. bayıldım.. 👍 arası şu çekmeceler aç da uçuversin sihirli kelimeler 😊

    YanıtlaSil