Az önce "ıhlamur" geldi aklıma, tamam mı?
Daha düşündüğüm an, nasıl ıhlamur koktu ortalık anlatamam.
Dedim, heeyy, "ıhlamur" ne şahane kelime!
Sonra ıhlamur… hamur… mahmur… çamur ve hatta samur geldi aklıma...
Sonra,
“Kalksam, bir ıhlamur kaynatıp içsem.” demiş Sait Faik diye aklımdan geçti.
Bu cümle aklımdan geçince, "Fırla" dedim kendime.
Fırladım!
Sonra, durdum bi...
Sahiden demiş midir acaba, deyiverdim.
Sol kaşımı kaldırdım,
Yoksa uyduruyor muyum, diye düşündüm.
Derin bir iç çektim.
Demiştir herhalde dedim sonra.
Kalktım, bir ıhlamur kaynatıp içtim.
Gerçekten.
Ne biliyim?
Öyle işte.
İnsanın aklının bir kelime ile savrulup durması bazen ne hoş. Bahar gelse de ağaç esen yelle kokusunu yaysa havada.
YanıtlaSilBazan zihnimin iplerini tutamıyorum Evren. Ihlamurun kelimesi bile savuruyor beni:)
SilHer gün demlerim, çok severim :)
YanıtlaSilHastasıyım ıhlamurun Pelinpembesi:) Çok severim.
SilDinlendirir, uyku verir. Kokusu çocukluğa götürür üstelik.
YanıtlaSil