21 Temmuz 2009 Salı

Gırgır Çocuklarıydık Biz!..


Son zamanlarda her nevi Mizah Dergilerini okur oldum gene. O kadar memnunum ki! Nasıl olmam? Gırgır Dergisinin müdavimi değil miydim ilkgençliğimde? Tabii gizli gizli okurdum ailelemden. Zira nedense fena şeyler yazıyor içinde sanırdı annem ve "Kızlara göre değil" derdi ne demekse...


Gırgır Derginin kurucusu Oguz Aral'dı. Günümüzde eğer Mizah Dergiciliği varsa atasıdır kendisi. 1972 den 1989 yılına kadar süren yayın hayatında o kadar çok genç mizahçı çıkarmıştır ki günümüzde devam eden Mizah Dergilerinin çoğu Gırgır okulunun mürekkebini yalayan kişilerin bu işi devam ettirmeleri ile gelişip günümüze gelmiştir. En sevdiğim tipler Oğuz Aral'ın çizdiği "Avanak Avni", Bülent Arabacıoğlu'nun çizdiği "En Kahraman Rıdvan", Latif Demirci&Behiç Pek'in "Muhlis Bey ve Yavlum Mithat" ve tabii ki Özden Öğrük'ün çizdiği "Çılgın Bediş"ti. Hepsi birbirinden güzel karikatürler olurdu. Gırgır'ın şahane bir sloganı vardı. "Can sıkıntısını, aşk yarasını, karı koca kavgasını, şip şak keser. Her derde devadır, Gırgır da gırgır" diye. Böyle şahane bir şeydi işte! Şimdi her hafta eve giren mizah dergilerini de çok seviyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder