29 Nisan 2010 Perşembe

Benim Benle Kavgası...

Şimdi ben ömrü hayatımda ilk olarak bir öykü denemeye kalktım ya... Dün hani.. Adını da Ortodontik Kafesleme koydumdu... Bak şimdi... Bugün yazdığım öykücüğe şöyle bir göz gezdirdim. Off.. Bazan inan ki kendi yazdıklarımı okumaktan korkuyorum. Çünkü Allahım gene neler saçmalamışım vaziyetlerinde oluyorum. Böyle hissedince de... İnsan kendi kendine küser, kırılır mı? Ben kendime küsüp resmen darılıyorum. Konuşmuyorum kendimle bir süre... Böyle bir durum olur mu herkeste? Hatta... Daha tuhafını dinle... İçimde resmen iki tane ben taşıdığımı yeni yeni fark ediyorum. Biri nasıl tatlı, hayattan zevk alan, kafasına tokadan başka bir şey takmayan, adamsendeci, keyifli biri... Onunla şahane vakit geçiriyorum. Öteki... Allahım feci.. feci.. Aman ha, sakın denk gelme... Ben bile diğer benle karşılaşacağım diye korkuyorum. İnsanın kendinden kaçması mümkün olmuyor ki. Ben nereye ben oraya... İyi de kardeşim, bu ben diğer benin tersine karamsar, olumsuz, ruhsuz biri... Bu kadar mı eleştirecek yan bulur, yerden yere vurur her şeyi... Dedim ya feci... Şimdi ilk kez yazdığım öykücüğü okurken, tam ‘Bir bakış baktı… Kalbimi yaktı… Aşkın kemendini boynuma taktı’ bölümüne geldiğimde bir yanım nasıl hislendi nasıl duygulandı anlatamam... Hatta kendi kendimi tebrik etti. Diğer yanım ise resmen kahkalarla güldü. Kahkalarla gülse iyi, bir de ‘ Ne bu televole programında mıyız kızım! Konuyla ilgili bir şarkı yazmadan olmuyor mu? Bütün yazılarına ya türkü ya şarkı sözü konduruyorsun!’ dedi. Aşağıladı beni. Oldu mu şimdi? Küstük birbirimize... Surat asıp oturdum. Moralim öyle bozuldu ki, nerdeyse Hayal Kahvem’in kepenklerini kapatıyordum. Neyse, öbür ben bu kez galip geldi. ‘Belki şehre bir film gelir. İklim değişir. Akdeniz olur. Gülümse!’ dedi. Aaaa! Ben bana gülümsedi. Niye? İkimiz de sinemayı çok severiz çünkü... Anlaştığımız ender durumlardan biri. Peki, niye Dövüş Klubü filmine ait fotoğraf koydum bu yazımın üstüne? Chuck Palahniuk tarafından yazılmış, aynı isimle David Fincher tarafından sinemaya uyarlanan Dövüş Kulubü adlı filmi bilirsin değil mi? Hani Brad Pitt ve Edward Norton’un oynadığı kült film... Bazan öyle bir kavga ediyoruz ki benle... Allah seni inandırsın kan ter içinde kalıyorum aynen Dövüş Kulubü gibi... Bir sağ kroşe ben... Bir sol kroşe ben... Mideme... Mideme... Olan gene bana oluyor tabii.

6 yorum:

  1. Harika bir kurgulama olmuş :)) çok begendim.
    İyiki ben hiç o cadaloz kişiliğe denk gelmemişim..yoksa geldimmiydi??
    Bayıldım hikayene. Daha da yaz..daha da!!
    Sabırsızlıkla bekleyeceğim.
    Öpüldüm :))

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim Dilekcim. Zaten sen hep desteklersin beni. Canımsın. Sen hiç cadaloz tarafıma denk gelmemiş olabilirsin. Neden? Çikolata ile geliyorsun da bana ondan. Ben de, öbür ben de çikolatayı çok severiz:)Çikolata da sinema gibi anlaştığımız ender durumlardan:)

    YanıtlaSil
  3. Bu savaştan iyi şeyler çıkacağına inanıyorum ben efendim :) Zaten gelişme/değişme/ilerleme de böyle olur sanırım. Kendimizle barışık olmayalım, kavgalı olalım :)

    YanıtlaSil
  4. Tomrukcan hak verdim.
    Zira kendimin neden böyle olduğunun farkına vardım. İnsan düşünmeye üşenirmi.Ben üşenirim.
    Biri bir yol açacak ki düşüncelerim bir yol bulup gerçeğe kavuşsun.
    Şimdi şöyle oldu. Bende birden fazla benler var. Ama hepside mi üşengeç olur kardeşim.
    Biri tembelse diğeri adamsendeci, biri uykucu ise diğeri uyumlu. Böyle böyle gidiyor hiç aykırılık yok. Hırs yok..kin, nefret yok.
    Eh o zaman da ne oluyor??
    Cumbada oturur Mahmure oluyor. Yinede Mahmureye haksızlık olmasın
    O bile rastık çekip yastık dikiyor.
    Hıh..yastk dikmek ha. İşim olmaz.
    Gidip uyumak en iyiisi.
    Vildancığım yeni yazı yazınca telefonumu çaldır ben uyanırım.

    YanıtlaSil
  5. Bu yaştan sonra halen kendimle mi savaşacağım Tomrukcan:) Bunları aşmış olmam gerekmez mi?
    İnsanın kendinle savaşı bir ömür mü sürer:)
    İnanmıyorum! Niye doğduğumda kimse kulağıma söylemedi:))

    YanıtlaSil
  6. Sen var ya Mahmure, arada isim değiştirsen
    de hayatımda tanıdığım en kendinle barışık insansın:) Sen aşmışsın kendinle savaşmayı falan bebek... Sen artık melek mertebesine ulaşmışsın!

    YanıtlaSil