Şşşth Kimse Duymasın -25-

Yarın sabah çok mühim toplantım var.

Çok yorgunum. Çoook!

Acilen dinlenmem lazımdı ki...

Uykum kaçıverdi.

Yataktan hışımla kalktım.

Sanki uykumu yakalayacakmışım gibi  öfkeyle pencereyi açtım. 

Dışarıya baktım. 

Tıs yok.... Asayiş berkemal. 

Tam karşımdaki sokak lambası deniz feneri gibi göründü gözüme. 

"Hey!" diye hırsla seslendim. 
"Hey! Deniz fenerinin penceremin önünde işi ne?"

Deniz feneri sandığım sokak lambası dile geldi.

"Keyfin bilir,
     İster uyu ister uyuma!

    Beni bu işe sakın karıştırma!" dedi.
Ben ise,

"Gece gece nereden çıktın karşıma" dedim.

Yakasından tuttuğum gibi denizin ortasına atıverdim.

 Uykum korktu mu ne geri geldi.

Elimden tuttarak yatağıma geri getirdi.

"Tamam!" dedi. "Öfken geçti mi?"

Esneyerek gülümsedim.

Anne sözü dinler gibi  masum, yorganın içine giriverdim.

Gerçekten!