İnsan yaratılırken her parçasını bir melek birleştiriyormuş. Kalp işlerine bakan melek biraz sakar olmalı... Tam yerine yerleştirecekken... Hooop!.. Kalbi elinden düşürüyormuş. İnsanın kalbinde ince bir çatlak oluşuyormuş bu durumda...
İnsan, yaşamı boyunca kalbindeki bu çatlağı sevgiyle dolduramazsa, kolaylıkla çııt diye kırılıveriyormuş.
İnsan, yaşamı boyunca kalbindeki bu çatlağı sevgiyle dolduramazsa, kolaylıkla çııt diye kırılıveriyormuş.
Bu masal doğru sanki... Başka hangi organ bir sözle kırılıverir ki?
Ne kadar doğru bir teşhis, bence de o çatlağı kesinlikle sevgiyle doldurmalı , hayata insanlara hatta tüm canlılara, nesnelere bile sevgiyle keşke bakabilsek..Güzel bloğunuza kocaman sevgiler bıraktım..
YanıtlaSilSevgiler benden Şükran. Teşekkür ederim:)
SilBu masal çok hoşuma gitti bence dogru:)
YanıtlaSilMasallar güzeldir Le Yan... Masalları sevelim, sevdirelim:) Sağol.
SilAman Allahım ne kadar güzel ve doğru bir masalmış bu......
YanıtlaSilBenim melek, benim kalbimi bir kaç kez düşürmüş olmalı kesinlikle.... Bu nedenle olsa gerek, en küçük bir sevgi eksikliğinde veya benim öyle zannettiğimde kalbim çıt çıt kırılıveriyor....
Beğendin mi sahiden Hayalcinin Arkadaşı? Du bi... Masallara devam edeyim öyleyse:)
YanıtlaSilSenin kalbindeki ince çatlakta o kadar iyilik yüklü ki, çok iyi biliyorum. Hemen doluveriyor kendiliğinden.
Çok tatlı yaa ve çok da haklı bi masal :):)
YanıtlaSilBen de çok sevdim Seyma:)
YanıtlaSil