16 Kasım 2015 Pazartesi

Şşşth! Kimse Duymasın!.. - 22 -

Hafta sonu  Masumiyet Müzesi'ne gittim.
Sanki müzede değil,  hayal dünyamda gezinmekteydim.
Binanın alt katına  usulca indim.
Pek çok kitap ve eşya arasından Füsun'un  küpesini seçtim.
Küpenin tekini kutusundan çıkardım.
Sol kulağıma taktım.
Aynada kendime baktım.
Kalakaldım...

Çünkü;
"Onun  kalbinden ve aklından geçen her şeyi  hissedip anlayabileceğimi, 
onun ağzından konuşabileceğimi,
onun ne hissettiğini daha o hissederken anlayabileceğimi,
"o" olabileceğimi de şaşkınlıkla seziyordum."


Gerçekten!




not- tırnak içine aldığım cümle, masumiyet müzesi romanından alıntıdır.

.

7 yorum:

  1. sırf bu yüzden romanı okumak istedim..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. “Hayatımın en mutlu ânıymış, bilmiyordum” cümlesiyle okumaya başla bakalım Mia Wallace...

      Sil
  2. Kitap deyince akan sular durulur. Acilen masumiyet müzesini okumam gerekk

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Okurla oyunlar oynayan kitapları seviyorum Dilara. Çünkü oyun seviyorum:)
      Oku bakalım sen ne düşüneceksin?

      Sil
  3. Füsun'ların evinden yürüttüğü tuzluklarda var mı*
    Kaç tuzluk yürütmüş?
    Füsun'un çalıştığı dükkanın yerini tespit ettin mi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayalcinin Arkadaşı, müzede sergilenenlerin, 1970 - 1990 arası İstanbul hayatından toplanan eşyalardan oluşuyor. Tuzluklar da var elbette. Hem yakın tarihimizin şehir kültürünü sergilemesi, hem de o yıllardaki hayatların, arkadaşlıkların, ve elbette ıskaladığımız "şey" lerin masumiyetini ortaya koyması bakımından kitabı ve müzeyi çok önemsiyorum.
      Sen İstanbul'a gel. Füsun'la Kemal'in izini sürelim:)

      Sil
  4. Acilen okunmalı öyleyse. Okurla oynayan kitapsa ben varııım. :)

    YanıtlaSil