9 Aralık 2015 Çarşamba

Boynu Bükük Duruyorsam Eğer, İçimden Öyle Geldiği İçin Değil



Üzerinde yaşadığım dünya hem  güneşin etrafında dönüyor hem kendi etrafında tur atıyor öyle mi? Günler günleri, aylar ayları, yıllar yılları kovalıyor.  On ikinci aydayız. İki bin on beşinci yıl da bitiveriyor. Binlerce yıl geçmiş.  Ve... Buyrunuz... Acı, dünyadan elini ayağını çekip gidemiyor.

Barış Bıçakçı'nın cümlelerini tekrarlıyorum....  "Her şeyin geçip gittiğine, yaşadıklarımızın geçmişte kaldığına kim inandırabilir bizi? Anılarımızı avuç dolusu su gibi her sabah yüzümüze çarpmanın işe yaramayacağına kim inandırabilir?" 

Ense köküme sevdiğim şairin dizeleri bir balyoz gibi iniyor... "Hayalsiz yaşıyoruz nerdeyse. Çocuklar, kadınlar, erkekler. Trenler tıklım tıklım. Trenler cepheye giden trenler gibi."

Du bi... Şiir sona doğru nasıldı hatırlamalıyım...
"Gelmiyor içimden hüzünlenmek bile
  Gelse de
  Öyle sürekli değil
  Bir caz müziği gibi gelip geçiyor hüzün
  O kadar çabuk
  O kadar kısa
  İşte o kadar"

  Öyle işte......


8 yorum:

  1. Tam aksine hüzün böyle kısa sürmüyor ben de. Böylesine
    erken yaşta kavrayışım daha da hüzünlendiriyor beni. Ama ne kadar doğru, trenler,
    otobüsler ,sokaklar umutsuz, umarsız insan dolu. böyle de acı herşey
    ama kısa değil..

    YanıtlaSil
  2. Sondaki şiir çok anlamlı ya:)

    YanıtlaSil
  3. Güzel paylaşım. Hoş bir tat bıraktı bende, teşekkürler.

    YanıtlaSil
  4. Barış Bıçakçı ne güzel yazıyor değil mi? Portakal şurubu tadı var yazdıklarında. Aklıma getrdin bak şimdi canım okumak çekti.

    YanıtlaSil
  5. şiirin bir yerinde de "umudu dürt, umutsuzluğu yatıştır" der ya, öyle işte :)

    YanıtlaSil
  6. "Anılarımızı avuç dolusu su gibi her sabah yüzümüze çarpmak" bazen tatlı bir hüzün veriyor bazen de sıkıntı....
    Her biten yıl yaşımızı arttırıyor "yaşlandırıyor", zamanın su gibi hatta daha hızlı akıp gittiğini hissediyoruz....
    Yaşımız ilerledikçe farkındalığımızın ve duyarlılığımızın artması bizleri daha duygusal hale getiriyor, daha kırılganlaştırıyor galiba......
    Acı çeken her canlı içimi acıtıyor. National Geographic Channel'ın programlarını bile seyredemiyorum. Oysa eskiden insanlar arenalarda gladyatörleri dövüştürerek eğlenirlermiş.....

    YanıtlaSil
  7. kırıldık,döküldük,saçıldık...olan bu,,
    toparlanmak için acıların bitmesini bekleyemeyiz,
    bitmeyecek....

    YanıtlaSil
  8. işte sonra plak hep başa sarıyor.
    hüzün hiç bitmiyor.

    YanıtlaSil