Seni Kalbime Mi, İçime Mi Gömsem?

Acaba geçen hafta seyrettiğim Behzat Ç. Seni Kalbime Gömdüm adlı film sebebiyle mi  ilgimi çekti bilmiyorum. Bu sabah ofise gidiyordum. Bayram tatili ne iyi gelmişti bezgin ruhuma anlatamam. Araba kullanıyordum ama işe gidiyordum ya  mehter marşı vitesle ilerliyordum. İki ileri bir geri... Hatta bir ileri iki geri desem daha doğru olacak. Yalan değil, bence eğer tatili varsa çalışmak keyif verir. Çalış babam çalış. Olacak iş mi? Haftasonları da dahil, tatil, her daim bünyeme ilaç gibi gelir. Neyse tatile güzelleme yapıp lafı uzatmayayım... Ofise giderken bizim köyün kütüphanesine gözüm takıldı. Baktım içeride bir hareket bir hareket sorma gitsin. Şaşırdım. Ne  vakit gitsem kimse olmaz. Kimse olmadığı gibi kitap dışında canlı var mı anlaşılmaz. "Merhaba" dedim. İçeriye girdim. Kütüphanedeki kitapların çoğu ortadaki masaya yığılmış. Tasnifleme yapılıyormuş. Ne güzel!.. Şöyle bir göz atarken masaya dökülmüş kitaplara... Seni İçime Gömdüm adlı bir kitap gözüme değdi. Hiç yabancı gelmedi. Yazarına baktım. Andrew Jolly. Kimdi acaba? Ömrümde işitmedim. Sanırım Behzat Ç.'nin Seni Kalbime Gömdüm adlı filmi sebebiyle  bu kitap adı bana bilindik tat vermişti. İlk kez 1973'de yayımlanmış. Benim elimdeki 1977 yılı üçüncü basım kitabıydı. Bir sayfa daha çevirdim. Heyy! Önsözü Tomris Uyar yazmış. Gerisine hiç bakmadım. Kitabı ödünç aldım. Az önce okumaya başladım. Tomris Uyar "Bu kitap beni yalınlığıyla çarptı doğrusu." demiş. Sonra kitabın yazarı Andrew Jolly hakkında hiç bilgi olmamasına çok şaşırmış. Uzun aramalar sonucu Andrew Jolly'nin iki roman yazdığını öğrenebilmiş; ama yazarın doğum ve ölüm tarihini, kitaplarının hangi yayınevlerince yayımlandığını bulup çıkaramamış.  Bu üçüncü baskıyı hazırlarken bile en gelişkin bilgisayar ağlarının kendisine yardımcı olmadığı ortaya çıkmış.  Belki yazarın istediği böyleydi diyor Tomris Uyar... Belki sır olarak kalmak istiyordu. Kimbilir? İyi de o kadar okumak istediğim bildiğim yazarların kitapları duruken, bu kitap niye benim elimde şimdi?  Hayret edilecek şey, kitabın ilk iki sayfasının yazıları uçmuş. Sahiden. Baskısı iyi değildi sanırım. Soluk harfler görünüyor ama okuyabilmek mümkün değil. Kitap zamanla tamamen yok mu olacak ne? Andrew Jolly şans eseri kendisini okuyan okurlarının kalplerine gömülmek istedi besbelli... Nasıl kendi kendime senaryolar üretiyorum böyle değil mi?  Kitabı gözümde daha gizemli kılıyorum. Heyecan yaratıyorum. Kitabı resmen kendime beğendirmeye çabalıyorum. Kitaba karşı merakımı kışkırtıyorum. Kitap haybeye gözüme değmedi ya... Vardır bir hikmeti... Sonra İngilizce'den Türkçe'ye çeviren Tomris Uyar...  Daha ne diyebilirim ki? Sevda bir çabanın sonunda olmaz, başımıza gelir ancak, denir ya, o hesap...  Benim hiç aklımda yoktu ki... Kitap, ööyle işe giderken, hiç niyetim yokken, hatta ne adını, ne de yazarını bilmezken, kendiliğinden elime gelmişti. Üstelik yazarı meçhul biriydi. Ne yani? Gizem yok mu bu hikayede şimdi? Biraz daha bu mecrada anlatmaya devam edersem... Ha gayret... Korku, gerilim, psikolojik diye bile nitelendirecem. İyisi mi yazmayı keseyim...  Du bakalım... Okuyayım... Anlatırım elbette. Seni Kalbime Gömdüm adlı filmden Seni İçime Gömdüm romanına doğru  bir yolculuğa çıkıyorum...  Lütfen, bana iyi yolculuklar dile!