Zamanın Değişmeyen Ruhunu Oktay Akbal Ve Şenol Bezci İle Yakalamak.

  "Önce ekmekler bozuldu, sonra herşey.  

Çünkü dünyada savaş vardı. 

İnsanlar sebebini bilmeden, düşünmeden ölüyor, öldürülüyorlardı."

 

 "Bizler okulu bitireli yıllar oluyor. İhtiyarladığımızı bile duyanlarımız var. 

Savaş en iyi yıllarımızı elimizden aldı, bizde en kutsal olan şeyleri yok etti. 

Sabah, akşam işimize gidiyor, geliyoruz. 
 Yüksek okula girenlerimiz de oldu. 

Onlar da gençlikten çıktılar. 
 Hepimizi kötü düşünceler, çirkin duygular kapladı. 

Barış günlerinin insanları artık yok. 

Nice tanıdığım insanların şimdi hepsi bana yabancı geliyor. 

İyileri kötü, cömertleri hasis, duyguları katı yürekli oldular. 

Ah, o ekmeğin bozulması, insanların mayası muhakkak ki ekmektir." 

"Bu dünya bir kere daha değişecek. 
Belki eski halini almaz, ama zararı yok, gidenler gitti, gelenler gelsin. 
İnsanlar gülmesini, ağlamasını yeniden öğrensin. 
Sırasında ağlamasını ve gülmesini bilmeyene, insan denemiyor... 
Bizler, yarı barış, yarı savaş insanları, umutlarımızı kaybetmedik. 
Dünyanın iyi bir dünya olabileceğini, insanın mavi gökyüzünü, denizi, ağaçları seyretmekle mutluluğunu yaşadığı anlara yeniden kavuşacağına inanıyoruz. 
Herşey ekmekle başladı, ekmekle bitecek."

 Yazılar - Oktay Akbal'ın, 1944 yılında, 2. Dünya Savaşı  zamanında,
21 yaşındayken yazdığı Önce Ekmekler Bozuldu adlı kitabından

Çizimler - Şenol Bezci'nin web sitesinden.

 2012