Keçe İle Yolculuk...

Bugün keçeyle ilgili bir belgesel  seyrettim. Keçe pişirmek, keçe tepmek, keçe nakışlamak, keçeye desen atmak...  Bu terimleri filmde keçeyi anlatan Cemalettin Usta'dan öğrendim. Babası da keçeciymiş. Hatta dededen  toruna intikal etmiş. Ne hoş!  Eğmek, kırpmak, boyamak, hallaca götürmek, taramak, desen işlemek, keçeyle konuşmayı öğrenmek, keçenin sırlarını dinlemek, keçenin dilinden anlamak, keçeye söz geçirmek... Öyle anlattı ki, keçe resmen yüreğimden vurdu. Belgeseli tüm merakımla seyretmeye devam ettim. Usta, keçenin serüvenini insanın olgunlaşma serüvenine benzetiyor. Önümüzdeki  hafta bu efsunlu keçelerden ilham almayı denesem, bu yolla parmak uçlarımdan içeriye süzülerek, yüreğimle konuşmayı, yüreğimin sırlarını dinlemeyi, yüreğimi anlamayı  ya da yüreğime söz geçirmeyi becerebilir miyim ki?  Du bi... Deneyeceğim.