Ve Su Ve Deniz Ve Balık

Bir müşterim, işlerinin yoğunluğu sebebiyle, randevusunu gelecek haftaya erteleyince, ne yalan söyleyeyim çok sevindim. İki hafta süren 34. İstanbul Film Festivali'nin, zaten son günlerindeyiz. Rüzgârımı savura savura  Beyoğlu'na gittim. Hangi film olduğuna bakmadan rastgele üç filme bilet aldım. Bir sinemadan çıktım diğerine girdim. 

Tuhaf şey... Bu kadar mı denk gelir? Üç filmde de baş rollerde su ve deniz vardı. Zaten oldum bittim suyu, denizi çok severim. "Harbiden sudan gelmişiz kardeşim biz, toprak ne ki? Yine deniz.... Saatini bilsek, suda ölmek de olsa, razıyım ben, öyle güzel ki." diyenlerdenim. 

Her üç filmin su ve deniz yoluyla seyirciye aktarmak istedikleri dertleri vardı. Sarsıp silkelediler beni. Epey etkilendim.

Hafıza tuhaf kutu... Bu filmler aldı beni, İradenin İyimserliği adlı kitapta dün gece okuduğum, Özlem Yeniay'ın yazdığı, Gökova Körfezinde Kadın Balıkçılar başlıklı inceleme yazısına götürdü. Gene su... Gene deniz...  Gene insana dair dertler... 

2006-2008 yılları arasında Gökova Körfezinde üç farklı yerleşimde küçük balıkçılıkla geçimlerini sağlayan kadınları konu alan bu yazı, 53 kadınla yapılan görüşmeler ve yazarın iki sene kadar bizzat bu kadınların gündelik yaşamları içinde bulunması sonucunda kaleme alınmış.  Çoğunlukla 30 ya da 40 yıldır balıkçılıkla geçinen bu kadınların, bilgi ve deneyimin paylaşımı ve karşılıklı dayanışmayla nasıl balıkçılığa başladıklarını, bugün yasa ve düzenlemelerle  neden bırakma noktasına geldiklerinin etkileyici bir analizini yapıyor. 

Seyredilesi  filmler ve illa okunası bir kitap. Tavsiye ederim.