Şu hayatta seni en
çok ne mutlu eder diye soracak olsanız, önce simit yemek derim. Sahiden simiti çok ama çook severim. Hele simit, beyaz peynir, çay üçlüsü bir araya gelmişse, yeminle mutluluktan delirebilirim.
Sebebini bilmiyorum bir de leyleği uçarken görmek çok mutlu eder beni. Hele bu sene marteniçka
yapmıştım ya... Yazmıştım ya işte buraya... Hah işte... Bu sene leyleği havada görünce, mutluluk da laf mı?.. Allahım Yarabbim... Devasa bir sevinç dalgası kapladı yüreğimi. Durdum. Hoşgeldin diyerekten, dakikalarca leyleğe el salladım. Sonraaa... Hemencik bileğimdeki marteniçkamı çıkardım. İlk gördüğüm meyve ağacının dalına bağladım. Henüz çiçekleri tomurcuğunda bir erik ağacıydı. Bereketin bol olsun, meyvelerin çok olsun, diye ağacı dualadım.
Benim marteniçkam şu anda Erzincan Tren Garı'nın bahçesindeki bir ayva ağacının dalında :)
YanıtlaSilHarika!
SilBir de Büyük adanın en tepesinden leylek sürüsünün o mucizevi göçüne tanık olmak, evet, mutluluk...
YanıtlaSilNe güzel! Darısı başıma:)
Sil