Bu akşam evdeki kitaplığa bakınca, gördüm ki kitaplar birbirine girmiş. Bir kitap arıyorum misal,biliyorum ki bizde var.Bulamıyorum. Okadar karışıklar. Kim vakit ayıracak buna?Kitaplarım nasıl düzene sokulacaklar? Aslında böyle okadar güzel görünüyorlar ki !Ama aradığım hiç bir kitabın nerde olduğunu bilmiyorsam, gerektiği zaman bulamıyorsam, kitapları saklamak neye yarar? Onlar süs değiller ki. Zor zamanlarımda yardımıma koşan. Eski sadık dost. Adı üstünde...
Kitap!
Heveslendim. Bu sevgili arkadaşları bir düzene sokayım dedim. Gittim yanlarına. Kokladım gene. Kullanılmışlık ve toz kokuyorlar. Bu nasıl bir koku mu? Vallahi şahane. Evimin en güzel kokan köşesi. Şöyle bir içime çektim kokuyu. Tam başlayacaktım ki gözüm alt rafta tek başına bir kitaba takıldı . Bir ara olduğu yerden çıkarılmış. Belki içinde bir şeye bakılmış. Sonra yerine konmamış da rafın önünde tek başına yan yatırılmış.
Ben de ilgi dağınıklığı vardır. Bir iş yaparken başka bir şeye aklım takılır. Ona başlarım. Onu yaparken bir başkasını. Sonra ama hepsi birden biter. Ben de biterim tabii. Doğru bir şey değildir ki bu. Bir işi bitir, sonra diğerine başla, doğrusu budur aslında. Yapamam. Şimdi ben kitapları toplamak için geldim ya buraya. Gördüm kitabı tekbaşına. Üzüldüm. Elime aldım. Okşadım.
Aslında niyetim bu kitabı diğer arkadaşlarının yanına bırakmaktı. Kardeş kardeş yanyana duracaklardı. Ama kitaba baktım. Özdemir Asaf'tı. Bir şairin kitabı. Nasıl sayfalarına bakılmadan yerine bırakılırdı? İlgim dağıldı tüm kitaplardan. Sadece bu kitaba toplandı. Oturdum. İşim çok ama dedim ki gözümü kapatacağım ve bir sayfa açacağım. Hangisi çıkarsa okuyacağım.
Gözümü kapadım. Rastgele bir sayfa açtım. Şansıma çıkan şiiri itinayla okudum!
Sonra kitabı kapadım. Boş bulduğum bir yere koydum. Kitapların arasına. Kardeşçe.
Şefkatle el salladım hepsine. Kitaplarımı düzenlemeyi unuttum yine!
Annecigim, bunu nereye yazacagimi bilemedim ama yazmadan da edemedim. Bizim is yerinde blog'unun reklamini yapiyordum. Okumaya merakli bir arkadasimin hemen ilgisini cekti yazdiklarina bir bakti, hemen bayildi..
YanıtlaSilImla kurallarina verdigin ozene de cok saygi duydugunu belirtti. Bu arkadasimiz ki bu konulara cok takintili bak soyle bir hikaye anlatti, orta okulun basinda yaninda oturan cocuk ona arkadaslik teklif ediyor, bizimki ne demis biliyor musun? Cok iyi cok yakisikli bir cocuksun ama ben seninle arkadas olamam cunku sen dahi anlamindaki da'yi birlesik yaziyorsun! Birgun bana mektup yazarsin, da'yi birlesik yazarsin, ben seninle arkadas olamam demis;) hahah ne komik degil mi?
Hakan anlattığın hikaye çok hoşuma gitti. Sevgiler Tuti.
YanıtlaSilHakancim arkadaşının yorumlarını bekliyorum kendi elinden... Böyle senin aracılığınla olmaz ama öyle değil mi? 0^_^0
YanıtlaSilBu numarayı yeni öğrendim Cenevizli Ninja'dan:)
Tam öğrenemedim galiba benim ki biraz kepçe kulaklı oluyor o^_^o aaa...Becerdim küçük kulaklı yapmayı!!!
Öğretmen teyzenin hoşuna gitmiş bak senin yazdığın hikaye...