Hem Deliyim Hem Kağıttan Küçücük Gemiyim.

 

 

Bu akşam o kadar geç çıktım ki işten anlatamam. Çok çalıştım. Çookk!.. Sabah günlük programıma baktım ki… O ne? Tüm gün dolu…  Çalış babam çalış. Hayat mı bu?

Hiiç keyfimi bozmadım.  Hiiç!.. Erkenden sabah kahvemi içmeye karar verdim. Kahvemi özenle pişirdim. Odama geçtim. Koltuğuma kuruldum. Fincanı burnuma dayadım. Ohh! Misss… Bir yudum aldım… Ahh, nefis!... Arkama yaslandım. Gözlerimi dünyaya kapattım.

Aklıma Ezginin Günlüğün’ün Gemi adlı şarkısını getirdim. Heyy, öyle kocaman, pahalı, görkemli, heybetli değil… Şööyleee… Nasıl anlatsam?  Kağıttan, küçücük bir gemi olmayı hayal ettim… Sulara atsam şimdi kendimi, dedim. Deli mi diyecekler… Varsın desinler… Zaten deliyim…. Ah, deniz olsam mesela… Ah, düşünesene... Şöyle tuzumu rüzgârda savursam… Ah, ne yelken, ne yel, sadece köpüklerde kaybolsam… Ah, nereye gitsem mavi… Bu kez yelkenimde deli rüzgâr… Her yanım tuz…

Düşünebiliyor musun? Ah, peşimde rüzgâr… Ne yağmurlar dost, ne bir kıyı var mesela… Ne güzel!.. Ah! Düşlerim kalsın… Yalnızca… Düşlerim kalsın.

Sana bir şey söyleyeyim mi? Küçücük gemi olsam mesela şimdi… Dönmem bir daha geri biliyor musun? Sahiden deliyim… Kime sorsam dönüşüm yok… Her gemi biraz deniz değil mi? Her yanım mavi, her yanım yel… Her yanım tuz… Ah, köpüklerde kaybolayım... Heeyyy, ne güzel!.. Bu hayal bana iyi geldi... Du bi… Tamam… Söylemene gerek yok. Biliyorum. “Delisin!” diyeceksin. Yooo… Sadece deli değilim. Bak bana... Aynı zamanda  kağıttan küçücük bir gemiyim:)