Tamam. Çoktan kabul
ettim. Tuhaf biriyim. Merakım çok, ilgim dağınık, bilgim yarım yamalak,
sadakatim yok. Şimdi edebiyatta kadınlık vaziyetleri üzerine kendi kendime okumalar yapıyorum ya... Allahım yarabbim... Nasıl kaptırıyorum kendimi... Nasıl iştahlı iştahlı, nasıl tüm ilgimle, nasıl dünyada başka bir iş yokmuş gibi okuyorum anlatamam. Beni bir görseniz... Bazan sinirlenip evin içinde homurdana homurdana volta atıyorum, bazan kendimi geçmişte yaşayan kadın yazarların yerinde hayal ediyorum, Abartıyorum. Duygularımı abartıyorum. Okumalarımı abartıyorum. İşte az önce elime şu kitapları aldım. Bana Bilgiçlik Taslayan Adamlar, Etin Cinsel Politikası, Tavan Arasındaki Deli Kadın. Hepsini çılgınca merak ediyorum. Lakin... Biliyorum kendimi... Birini okurken ilgim dağılacak, diğerini okumaya başlayacağım. Bu durumda bilgim yarım yamalak olacak. Bir zaman sonra... Edebiyatta kadınlık vaziyetlerine sadık kalmayacağım da... Seziyorum... Edebiyatta erkeklik vaziyetlerini merak edeceğim...
Ne mi yapayım? Bakın bu durumda ne yapacağımı çok iyi bilirim. Hemen bir şairin sözlerini tekrarlarım ... Derim ki... "Efendimiz acemilik. Bir taş alacaksınız, yontmaya başlayacaksınız. Şekillenmeye yüz tutmuşken atacaksınız elinizden. Bir başka taş, bir başka taş daha... Sonunda bir yığın yarım yamalak biçimler bırakacaksınız. Belki başkaları sever tamamlar." Turgut Uyar sanki beni teselli etmek için söylemiş bu sözleri.... Lakin ben de şairin tanımına uymak için elimden geleni yapıyorum. "Ama her taşa sarılırken gücünüz, aşkınız, korkunuz yenidir, tazedir. Başaramamak endişesinin zevkiyle çalışacaksınız." Anlatabiliyor muyum? Tıpkı böyle.
Yoo Aysan. Nisan doğumluyum. Koç burcuyum. Keçinin tekiyim:)
YanıtlaSilNiye yengeç burcu olduğumu sandın acaba? Turgut Uyar mı terazi burcu acaba diye baktım. Yooo...
Ağustos doğumlu.
Tam da bu yönden yakındığım dönemler. Daha hırslı, tuttuğunu koparan biri olmayı isterdim ben de. Ama geride çok şekilsiz taş kaldı. Geri dönüp hepsini düzeltmeye çalışmak da yorucu. Belki de hayat böyle bir şeydir. :)
YanıtlaSilBonheur, geride şekilsiz taş bırakmak ne güzel. Hiç bir şeyi merak etmeyebilirdin. Du bakalım... Belki vakti zamanı gelir. Ya da senin bıraktığın yerden başkası devam edebilir. Mühim olan şairin dediği gibi, her taşa sarılırken gücümüz, aşkımız, korkumuzla her defasında yine yeni yeniden başaramamak endişesinin zevkiyle çalışmak:) Bu da bizim tesellimiz:)
SilSağlam tespitler;uyumlu yuvarlanma ve debelenmeler;eninde sonunda kabuğu kırma,o değerli kurtçuğun güzel,şirin bir kelebeğe dönüşmesi;bir sürü kanatlı kuş,dalda,kozada zarar vermez ise...Edebi sörfünü,arayışlarını kendine verdiğin emeği;takipteyim;daim olsun...
YanıtlaSilArayışlar bitmiyor Güven. Meraklarım muhtelif, ilgim dağınık dolayısıyla bilgim yarım yamalak:)
SilNe de güzel anlatmışsın... Hele de şaiirin sözleri, kendimi buldum dizelerde ;))
YanıtlaSilİyi ki o şairler var Ecehan. Bizi bize gösteren şiirler yazıyorlar:)
SilDünya büyük, biz küçük... meraklarımız çok vaktimiz yok... Bundan hep.
YanıtlaSilBir şeye başlayıp sonunu getirememek asrın sorunu herhalde...
YanıtlaSil