Eski dostum karanlık merhaba. Tekrar konuşmak için geldim seninle. Çünkü bir ilham hafif hafif yaklaşıp, ben uyurken tohumlarını bıraktı zihnime ki hala oradalar. Sessizliğin sesinde. Bitmek bilmez o rüyalarda, dar Arnavut kaldırımlarda, sokak lambalarının halesi altında yürüdüm. Yakamı doğrultup soğuğa ve neme, gözlerim geceyi bölen neon ışığıyla süngülenmişken, dokundum sesizliğin sesine. O çıplak ışıkta binlerce, belki de daha fazla insan gördüm. Söylemeden konuşan, dinlemeden duyan o insanlar, seslendirilmemiş şarkılar yazarlar ki rahatsız etmezler asla sessizliğin sesini. ‘Aptallar’ dedim, “Bilmiyorsunuz kanser gibi yayılan sessizliği. Kulak verin sözlerime öğreteyim, tutun kollarımdan ki geleyim.” Fakat sessiz yağmur damlaları misali, düştü ve yankılandı sözlerim kuyularında sessizliğin. (The Sound of Silence adlı şarkılarının şarkı sözlerinden alıntılar...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder