Ömrüne Bereket...

Buzdolabında geçen haftadan kalan yoğurt kabını görünce,  Refika usulü yayla çorbası pişirmeye niyetlendim.  

Refika'nın Mutfağı videolarını ilgiyle takip ediyorum.  Ayrıca, yemek pişirirken Refika'nın muhabbetini dinlemeyi de çok seviyorum. 

Misal, bu akşam seyrettiğim videoda Refika,   naneli tereyağını  çorba tenceresine boca ederken, Amerikan şirketlerinin kullandığı sustainability kelimesine karşılık Türkçe'de sürdürülebilirlik kelimesinin kullanıldığını, oysa sustainability'nin  gerçek anlamda türkçe'sinin sürdürülebilirlik olmadığını söylüyordu.  İnanın kulaklarımı diktim... Tüm merakımla dinlemeye   devam ettim.  Refika, bizim kültürümüzde sürdürülebilirliğin binlerce yıldır kullanılan karşılığının hangi kelime olduğunu düşünüyor, bilin bakalım?  

Bereket! Hoş değil mi? Bayıldım vallahi. 

Neden peki?  Amerikan mantığına göre sustainability'nin karşılığı, bir şey yaptığında ondan çıkan şeyin sana katkısının hep devam ediyor olması, bizdeki karşılığı ise bir işi bereketli yapmaya devam etmek...  Refika, bereket kaçmaması için ne yapılır bizim mutfakta diye soruyor?  Ardından kendi sorusunun cevabını veriyor:  Bizde hiç bir şey atılmaz, hiç bir şey ziyan edilmez, diyor. Büyükannemin ruhuna rahmet.  Yeminle aynısını söylerdi.  

İlk anda, bir şeyin bereketli olması sanki o şeyin  miktar olarak çokluğunu ifade ediyormuş  gibi gelebilir.  Ben de Refika'ya katılıyorum. Bana göre de bir şeyin bereketli olması, o şeyin çokluğu kadar, faydalı olması, o çokluğun ve faydanın sürekli olması anlamına geliyor.

O değil de, azıcık yoğurttan nasıl bereketli bir  yayla çorbası pişirdim anlatamam.  Ohh! Şifa  olsun.... Ben yedim. Komşulara verdim.  BitmediJ