Ben Var Ya Şahane Bir Yazı Yazmalıyım Şimdi...

Ben var ya şahane bir yazı yazmalıyım şimdi. Madem mübarek Ramazan ayına ulaştım sağsalim.. Bitmesine şunun şurasında üç gün kaldı da Kadir gecesine bile eriştim çok şükür! "Bu gece bin geceden hayırlıdır.. Gökler açılır, ne dua edersen kabul edilir," denmez mi? Denir inan ki.. O halde düşünmeli.. Bir muhasebe yapmalıyım.. Hani Hilmi Yavuz der ya.. "Acının vergisini verdik, gülün haracını ödedik.. Hüznü demirbaş defterinden düşmeye geldi sıra" Aynen öyle söylemeliyim belki.. Hafızamın çekmecelerini tek tek çektikçe, geçmiş Ramazan günleri aklıma geldi ne yapabilirim? Akrabalarla bir araya gelinen iftar yemekleri sözgelimi.. O kadar kalabalıktık ki.. İnan bana bir arada oturmak için evdeki masaları uc uca birleştirirdik.. Yıllar içinde sevdiklerimin bir kısmı öbür dünyaya gitti.. Ya depremde kaybettiğim komşularım, müşterilerim, arkadaşlarım peki.. Hayat böyle bir şey arkadaşım, bir varmış bir yokmuş.. Böyleyken böyle diyorum ya bazan.. İnan bana öyle.. Çivi çakamıyor ki dünyaya kimse.. Bir abraka dabra vaziyeti oluşuyor kimin gitme vakti geldiyse.. Sen daha ne olduğunu anlamadan bir bakıyorsun hooop eksiliyorsun.. Sevmek var ya aslında çok korkutucu  bir şey biliyor musun? Her sevdiğinin kaybı onarılmaz bir boşluk oluşturuyor yüreğimde.. Boşluk büyüdükçe esen rüzgar içimi daha fazla üşütüyor. Peki ardından iflah olmaz o feci acı hissine ne diyorsun? Korkunç! Dünyanın değişik memleketlerinde savaşlarda, deprem ve sellerde sevdiklerini kaybeden insanları düşünsene.. Of! Ne fena.. Bir dakika.. Ben hüzünlü bir yazı yazmak için oturmamıştım ki bilgisayarın başına... Aman diyeyim.. Aman ha.. Yooo.. Hüznü demirbaş defterinden düşmeliyim ve mutlu bir yazı yazmalıyım şimdi! Demeliyim ki, bilinmeli iyi günün kıymeti. Komik şeyler yazmalıyım komik... Okuyunca insanı güldürmeli... Nasıl anlatsam, nerden başlasam peki? Bazan eğlenceli yazılar yazmak çok zor biliyor musun, inan dünyanın en zor şeyi... Tamam, dur şimdi! İyi günün ne tuhaf bir şahanelik olduğunu anlatmalıyım belki. Demeliyim ki, bilinmeli deliksiz uykunun, keyifle alınan bir nefesin, ağza atılan lokmanın, içten bir gülüşün, birlikte yenilen yemeklerin, sade senin değil sevdiğin herkesin sağlığının değeri... Gerçekten bilinmeli... Şu dünyada daha önemli bir şey yok ki! Of! Aslında birini, birilerini sevmek, müthiş bir lütuf, şahane bir kıyak değil mi? Öyle de, aynı zamanda korkunç bir şey sevmek! Dehşet verici bir film gibi! O halde bu Kadir gecesinde şiir gibi bir dua göndermeli.. Demeli ki: "Rabbim, lütfen bizlere olduğu gibi dünyanın her yerindeki insanların sevdiklerine de sağlıklı ömürler bahşet.. Savaşmaktan, didişmekten bıkmayan kullarının yüreklerine sevgi, adalet ve merhamet.. Herbirimize iyilik, doğruluk, doğaya, dünyaya, insana saygı... Şey.. Bir de bu aciz kuluna bolca hayal gücü lütfet. Çok teşekkür ederim. Sevgiler."