watchmen kareleri ile - tıfıl mustarip fiskeler

bölünük bir hayat bu, şimdi yaşadığımız.. 

hem de eklem yerinden,

hemi de "kaaaart" diye bölündük.. 

öyle çabuk ki her şey, yüzüme yetişemiyorum.. bırrr

bu hayatta biz neredeyiz.. sahip miyiz, köle miyiz.. 

taşeron muyuz.. öznesiz sürtüyoruz.. yenilgiler "teori" oluyor en fazla.. 

beden beynin pratiği.. 

ikisi de eskiyor, eksişiyor, aksıyor zamanla.. bırrr

   

 

 bu onların hayatları.. kıyısından yaşıyoruz.. 

çünkü biraz, biz çok azız.. hep dışarda kalıyoruz.. 

bizim de bir zamanlar fazlalığımız vardı.. 

kadrini bilemedik, ömrümüz masraf oldu.. bırrr

  

bu ayaklar beni yürümüyor.. bu eller, beni tutmuyor.. 

bu yürek, beni hissetmiyor.. bu beyin, beni anlamıyor.. 

bu vücut, beni yarı yolda bırakıyor.. 

kendi bedenimdeyim, fakat kendim nerdeyim.. 

içim içimde durgun, 

yine kime nöbetteyim.. bırrr

habire meşgul kafam.. düt, düt çalıyor beynim.. 

teredütteyim..

"eşyanın canı yoksa, niye böyle vurunca, "tak tak" ediyor baba".. 

faks'a inanıyoruz da, 

ruha niye inanmıyoruz, ha baba.. bırrr

Metin Üstündağ - Denemeyenler