Şakacı
güler, gülümser bir şakacı,
güldürür, düşündürür,
arada-bir durur, gözleri dolar,
neler söyler, neler susar...
yoksa, çok acı bir şakayı şakadan da olsa,
çok yalın bir karanlığa mı saklar...
oynadıgı oyunsa, yaşamda oynadıgı,
oyununu mu yaşar...
oyunda yaşadıgı, yaşamını mı oynar...
yaşarcasına, oynarcasına,
sonunu mutlu bağlar,
gider evine ağlar.
Özdemir Asaf
özdemir asaf'ı çok severim.ama bu şiirini ilk defa okuyorum.ya da yıllar önce okuduğum ve zihnimin derinlerine attıklarımdan. hatırlattığınız için çok teşekkürler.
YanıtlaSilÖzdemir Asaf'ın Şakacı adlı şiiri, şakacı bir yazarın, Atilla Atalay'ın Sıdıka adlı kitabının içindeki Şakacı adlı öyküsünden önceki sayfada yazıyordu...İlk kez ben de o kitapta okumuştum..Atilla Atalay'ın bu öyküsü de çok güzeldir. Yazar Erzurum'da askerdir. Canı sıkkındır. Morali bozuktur. Mizah yazarıdır ya hep komiklik beklerler kendisinden.
YanıtlaSilArkadaşı güldürmek ister yazarı. Gülmez. Sonra arkadaşı da kendi gibi askerdir, sözlüsüyle son konuşmasından sonra gizli gizli ağladığını görmüştür.Adam sen de der.. Mizah yazılarını yazarken hep mi keyfi yerindedir ki? Değildir tabii.. Bu kez de arkadaşı için biraz geyik yapmak ister. Ve kısa öykü bu minvalde devam eder gider:)Bana öykü dediniz mi ya da ben dedim mi yazarım da yazarım işte böyle:)Şiirden öyküye atladım gördünüz mü?
Sahi kara kitap sizin adınız ne:))
adımın ne önemi var.ben doğduğumda anne babamın benim için uygun gördüğü sıradan bir isim.seçme hakkım olsaydı "ada" olsun isterdim.
YanıtlaSilPeki... Kara Kitap mı, Ada mı diyeyim size:)
YanıtlaSilkara kitap olsun vildan hn.henüz ada'ya hazır değilim.
YanıtlaSilTamam. Kara Kitap! Dediğiniz gibi olsun:)
YanıtlaSil