“Sen kalem ol bende kağıt… Yaz beni, yarim yarim… Çiz beni, yarim yarim… Çöz beni yarim… Ahh beni, beni..” ve... “Dağlarda gezen kartalım kırıldı mı kanatları… Can mı çıktı boğazından, niye düştün düz tarlaya… Tut elimden kalk gidelim… Uy gidelim Ziganaya… Na ni na dido… Dido anam dido… Dido babam dido… Dido na ni na…”
Çarşamba gecesi Kocaeli Üniversitesi Kültür Merkezi’nde Volkan Konak konseri vardı. Bu şarkıları hepbirlikte nasıl da söyledik... Bir hafta önce bilet alacağım zaman bizim ofisteki güzellere sordum. Hemen, “Aaaa! Geliriz!..” dediler. Kardeşim telefonda “Gelirim!” diye çığlık attı. Arkadaşım Dilek'i “Gelecek misin Volkan Konak konserine?” diye aradığımda, üç kez: “Evet! Evet! Evet!” dedi... Hayret vallahi... Bu kadar hevesliler madem. Neden bir seferinde bilet onlar da almıyorlar ki? Neyse... Çok iyi vakit geçirdik. Kesintisiz üç saat şarkı söyledi Volkan Konak… Üniversitenin Kültür Merkezi olağanüstü güzellikteydi. İlk kez konser veriliyormuş burada. Sanırım Acun programlarını Kocaeli Üniversitesi’ndeki bu salonda yapıyormuş. Gurur duydum şehrimin muhteşem üniversite kampusüyle…
Hüzünlü bir geceydi tabii… Volkan Konak şarkıları, Karadeniz şarkılarıdır ama genelde acı ve hüzün barındırır hem sözlerinde hem de ezgisinde… Karadeniz şarkıları, türküleri deyince gencecik yaşında yitirdiğimiz Kazım Koyuncu anılmadan olur mu? Andık tabii.. Peki ya Volkan Konak'ın Cerrahpaşa şarkısı… Volkan Konak’ın babasını, tedavi için Cerrahpaşa’ya götürürler. Ne yazık ki, baba hastanede vefat eder. Ardından bu şarkıyı yazar şarkıcı... Biz de bir sevdiğimizi Cerrahpaşa’da yitirdiğimiz için… Bu şarkıyı dinlemek de, söylemek de yüreğimizi oyar geçer… “Vay seni Cerrahpaşa… İçmem suyundan içmem… Bir dahaki seneye… Yolcu da gelip geçmem… Yaş akar gözüm sızlar… Ne kalır gerisine…Herkesin bir derdi var.. Durur içerisinde..” şarkısını gözlerimiz yaşararak söyledik Volkan Konak’la birlikte…
Volkan Konak Gönül Dağı'nı söyleyince, Neşet Ertaş'ı dinlemeyi özlediğimi farkettim. Ertesi gün hemen Neşet Ertaş’ın yorumuyla Gönül Dağı'nı dinlemekle başladım. Hani gönül demez büyük usta da “goonüll” der ya… Oy oy!.. “ Gönül dağı yağmur yağmur boran olunca, Akar can özümde sel gizlı gizli..Bir tenhada can cananı bulunca… Sinemi yaralar yar oy,……Dil gizli gizli, dil gizli gizli… Gel gizli gizli, gel gizli gizli..” Neşet Ertaş İç Anadolu Bölgelidir... Kırşehir yöreli... Büyük bağlama ve halk müziği sanatçısıdır... Ne güzeldir memleketimin forklorü... Türküleri... Ya türkülerinin öyküleri? Her türkü bir öykü gizlemez mi içinde? Gizler tabii.. Aman ha.. Öykülere girmeyelim şimdi...
Peki Mediha Demirkıran’dan Türk Sanat Müziği şarkıları dinlemeyen biri neler kaçırdığını bilir mi? “Sevemez kimse seni, benim sevdiğim kadar… Sevdiğim sen olmazsan, yaşamak neye yarar.. Her gün seni düşünür.. Her gün seni yaşarım.. Seni sevmekten değil.. Kaybetmekten korkarım… “ Radyo çocuğum ya ben… Sanki ... Şimdi... Bir anda radyo çalıyormuş ve sanki bir ses “Mediha Demirkıran’dan şarkılar dinliyorsunuz” dedi gibi geldi…“İçin için yanıyor yanıyor bu gönlüm… Onun için arıyor arıyor bu gönlüm.. “ Uzun bir “Ahhh!” çekişten sonra… O billur sesiyle Mediha Demirkıran söylüyor: Unut onu gönlüm.. Onu onu sende… Unut onu gönlüm... Unut onu sende!..”
Memleketimizin gelmiş geçmiş en önemli iki sanatçısını gençlerin tanımaması ne feci.. Ne acı.. Bilinmemek bu büyük sanatçıların değerlerinden bir şey eksiltmez tabii ki.. Ama bilmeyenler için büyük bir kayıp.. Hatta gençlere bildirmemek büyük ayıp… Günümüzün hemen parlayıp sönen popüler sanat dünyasının, yıllardır sönmeyen yıldızladır bu büyük sanatçılar…
Memleketimizin gelmiş geçmiş en önemli iki sanatçısını gençlerin tanımaması ne feci.. Ne acı.. Bilinmemek bu büyük sanatçıların değerlerinden bir şey eksiltmez tabii ki.. Ama bilmeyenler için büyük bir kayıp.. Hatta gençlere bildirmemek büyük ayıp… Günümüzün hemen parlayıp sönen popüler sanat dünyasının, yıllardır sönmeyen yıldızladır bu büyük sanatçılar…
Galiba gene konuyu dağıttım.. Volkan Konak konserinden işte radyo günlerime döndüm... Eğer yazıyı uzatırsam, bu konser hiç bitmez hiçç... Sabaha kadar sürer...
Ben de ne zaman Volkan Konakı yazacaksın diye merakla bekliyordum..Bir yanım egeli bir yanım güneyli olan gen haritama karadedizlilik nerden bulaştı diye merak etmişimdir hep. Tamam arkadaşlığım sizlerle uzun zamandır yoğurulmakta ama sizi tanımadan öncelerde geleneksel olarak fenerbahçeliydim ama gönül takımım trabzonspordu. Hala da öyledir. Bebekler doğduğunda kulaklarına ezan okunup adı söylenirmiş ya hatta bir de havaya kaldırılıp aya güneşe gösterilirmiş ya.. acaba diyorum bu arada beni maçkalı yada artvinli başka bir bebekle mi karıştırdılar.
YanıtlaSilZaten ben küçükken hep acaba evlatlıkmıyım diye kendimden kuşku duymuşumdur. sevgi görmediğim için değil..anneme benzer tarafım olmadığı için.
Ama babama cok benziyorum. o halde annem başka birisiydi belkide karadenizli bir bayandı. Acaba bana söylenmemiş birşeylermi var. bu konunun üzerine gitmeyi düşünmeye başladım.
Bu arada Volkan konağın sesi, türkileri hala kulaklarımda. Orkestra arkadaşlarını ön plana çıkartıp fırsat vermesi,tanıtması honore etmesi, komplekssiz komik halleriyle gönlümde resmen taht kurdu.
Vildancığıma tekrar teşekkür ediyorum
Sen ne kadar Karadeniz yöresini seviyorsan, ben de senin ve Jale teyze'nin sayesinde Adana'lı sayıyorum kendimi.. Folklorünü bilmem ama yemeklerini sor sayayım sana:) Pişir bakalım Adana yemeği desen pişirebilir miyim bilmem? Ama keyifle yerim.. Zaten sizin sebebinizle öğrenemedim. Jale Teyze'nin fazla fazla verdiği içli köfteler buzlukta valla... Canımız isteyince ya fırınlıyoruz ya da sıcak suda bir kaç taşım kaynatıyoruz ve yiyiyoruz. Hiç öğretelim demediniz ki hep verdiniz yemeklerinizi.. Eee! Bünyem de hazıra konmaya meyilli olduğu için yedim gitti.. Üzümünü yedim, bağını sormadım anlayacağın:) Ama Dilek sahi... ben senin Ege kolunu neden unuttum ki? Afedersin kardeş... Haklısın... Sen baba taraf Ege'lisin:)
YanıtlaSilNeticede bütün memleket bizim:) Şarkıları, yemekleri, türküeri, suyu, toprağı,ve tabi insanıyla canım insanıyla:)İyi ki varsın!
ben tek kızlardan mediha hanımı gördüm ama şarkılarını hiç dinlemedim bana kutlamalarda bir şarkı gerekiyor inanıyorum ki medihyı dinleyeceğim benbir karadeniz kızı olarak yöreme ayit şarkı bulmam gerekiyor ofya ben galatasaraylıyım ama olsun trabzonla yaşıyorum müzik ve takım tutmayı seviyorum
YanıtlaSilGülsüm sayesinde eski bir yazımı tekrar okudum:)Trabzon'da yaşayanlar Galatasaraylı olamazlar mı? Müzik sevmek ve takım tutmak hoş bir şey:)
YanıtlaSilvolkan baba seni çok seviyorum hayat felsefene hastayım biz dağ çocuğuyuz. mini mini şeyler bilmeyiz,dobrayız
YanıtlaSilsabah kaltığımızda duyamazsak kuş sesini,ağaç altındaki soframıza katmazsak rüzgarıve saçlarımızı cömerçe okşadığını sezmezsek olmaz dimi baba...