Bir keresinde bir kitapta okumuştum. Hangi kitaptı şimdi hatırlamıyorum. Bir soruydu? Keşke sevdiğim cümleleri bir klasörde arşivleyebilsem. Hep niyetlendiğim, ama gerçekleştiremediğim hayallerimden biridir. Nedense düşünürüm, yapmam. Üstelik yapanlara nasıl da imrenirim. Neyse.. Hafıza arşivimin gizli bir köşesinde kalıvermiş işte. Galiba şöyle bir şeydi.. Para harcanmazsa birikir.. Peki, hayat harcanmazsa birikir mi? Olabilir mi? Böyle bir soruydu işte.. Yoo.. Hayat zamanla ölçülen bir değerdir. Zamanı durdurabilmek mümkün değilse, arada hayatı istediğin gibi harcaman gerekmez mi? Hep olması gereken mi yapılmalı yani.. Kime göre olması gereken, sana göre mi, diğerlerine mi? İyi çocuk, iyi öğrenci, iyi eş, iyi anne ya da baba, iyi çalışan, iyi arkadaş, iyi komşu, vesaire.. Nereye kadar? İyi olmanın ölçüsü ne? Sen kendin gibi olmayı becerebildin mi? Böyle gelmiş böyle gidecek mi demeli? Hayatını yaşadın.. Yaşıyorsun.. Tamam.. Yapmak istediğin şeyler vardı misal.. Biriktirdin hepsini.. Belki yapmaya kalksan yadırganacağından korktun ya da sırası değil diye erteledin durdun.. Harcayamadığın o hayatları bir kumbarada biriktirebilseydin keşke, kullanabilirdin canın istediğinde.. Yok ama böyle bir şey.. Zaman akıp gidiyor.. Kullandığın kadarını kullanıyorsun.. harcamadığın hayat maalesef birikmiyor.. O halde harcanmayan hayat neye yarar ki? Üstelik nereye kadar? Bu konunun üzerinde düşünmeli bence.. İnce fikirler bunlar.. Çookk ince.. Kimine tehlikeli ya da korkutucu gelebilir.. Çoğu "Dur bakalım, arkasından ne söyleyecek?" diyebilir. Ne diyorum biliyor musun? Hayat biriktirilmediğine göre, insan diğerlerine saçma geleceğini bilse bile, hayalindekileri yapmalı denk geldiğinde.. Zaten hangi hayatlar öykü olmuşlar diye bakacak olursan anlıyorsun ki, anlatılanlar biriktirilmeyen hayatlar.. Günü gününe harcanmışlar.. Harcanıp biriktirilmeyen hayatların hikayeleri var.
"Ve hemen gidemedim
Ve artık gidemedim
Ve sonra hiç gidemedim.
Kurtuluş'ta bir durakta bir tramvay ölüsü
Öylece kalakaldım
Hepimiz kalakaldık
Elimizde tetiği çekilmeyen
Namlusu yönsüz bir tabanca gibi."
EDİP CANSEVER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder