Acaba nerede okumuştum? İnan hatırlamıyorum. Du bi... Bak... Önce en son ne zaman bir kirpi gördüğümü düşündüm.... Düşündüm... Düşündüm... Hatırlayamadım. Sonra.... İşte bu kez nerede okuduğumu hatırlamadığım o yazı geldi aklıma... Hani kirpiler vardır ya... Kirpiler üşüdüklerinde ne yaparlarmış biliyor musun? Birbirlerine yaklaşırlarmış. Ama çok yaklaşınca da dikenleri birbirine batarmış. Uzaklaşırlarsa bu kez üşürlermiş. Ne fena değil mi? Amaa... Kirpiler aralarında öyle bir uzaklık bırakırlarmış ki ne üşürler ne de canları yanarmış. İşte bayılmıştım bu duruma... Dinle bak... Sonrası daha güzel... Bu aralığa ne denirmiş biliyor musun? Zerafet denirmiş. Hoş değil mi?
İyi de şimdi durup dururken hem kirpi hem bu yazı nereden aklıma geldi? Bilmiyorum... Son günlerde gamlı baykuş vaziyeti yer ettikçe bünyemde... Dünyada olup bitenler içimi mi kararttı ne? Hem kimsenin canının yanmadığı hem de ilişkilerin sıcacık olduğu bir dünya hayal ettiğim içindir belki. Hafıza tuhaf kutu tabii... Nerden çıkardıysa çıkardı... Yıllardır görmediğim kirpileri aklıma getirdi... İyi de en son ne zaman kirpi gördüm acaba? İnan hatırlayamadım ki!
duymamistim, cok hosuma gitti, "nezaket mesafesi"... birbirine "yasam alani" birakirken ayni zamanda sicakligini da hissettirmek..
YanıtlaSilaa ne hoş, nezaket mesafesi...
YanıtlaSilHayalkahvem ! insan bazen insanlık adına kötü hissettiğinde tüyleri diken diken oluyor..sana da bunu hissettiren bir haber görüntüsü olabilir mi?
YanıtlaSilşu afrika görüntüleri,savaş gibi insan katliamları vb..inan haber izlemek bile istemiyorum .
Senin dediğin gibi yaşama karşı "nezaket mesafesi" KOYMAK İSTİYOR İNSAN bir yanı insanların acısını sarabilme isteği doluyken..:/
Tevafuk..Bi kaç gün önce paylaşmıştım,beni de çok etkileyen bir yazı..
YanıtlaSilyeniden okumak isterseniz buyrun...
http://beyazlalece.blogspot.com/2011/08/mesafe.html
Bu nezaket öyküsünü biliyordum ve beni de etkilemişti... şimdi ne istedim biliyor musun? bizim karanlık çalılıklarda bir kirpi ailesi görmeyi.. 3 sene oldu en son, özlemişim, hatırlattın da....
YanıtlaSilSelam Momentos, özlemişim yorumlarını.. En son ne zaman gelmiştin benim kahveye.. Düşündüm.. düşündüm..:)) Özlemişim:))
YanıtlaSilBeyaz Lale.. Hemen geliyorum.. Okuyacağım şimdi:)
YanıtlaSilCWRM, ne güzel yazmışsınız. Durun.. Aklıma Attila İlhan'ın bir şiiri geldi:)
YanıtlaSilKirpi gibisin çocuk
Her tarafın diken
Kim elini uzatsa
Delik deşik
Üstelik sen de kan içindesin.
Şiirin adı ise DELİKDEŞİK...
Sağolun.
Kirpilerle ilgili o yazıyı ben yazmıştım... Resimde de lirin bir kirpi vardı ama burdaki kirpi benimkinden de şirin...
YanıtlaSilKirpiler nasıl bir ses çıkarırlar acaba.. YipPPPpppİİiiiiİİ olabili rmi? :D
Melange, hoş gerçekten:)
YanıtlaSilHikayenin tamamını şimdi Beyaz Lale'den okudum.
Benim yarım yamalak bilgime takılmayın. Beyaz Lale'nin bloğuna bir zahmet bakıverin. Sağolun.
Hey, Vladimir siz de yazdınız öyle mi? Ne diyelim.. Aklın yolu bir:)) Şimdi bakıp okuyayım bakalım neler yazmışsınız. Kirpiler ses de mi çıkarırlar? Sahi mi?
YanıtlaSilVladimir'in kirpi yazısının linkini buraya ekliyorum. Beyaz Lale ve Vladimir uzun uzun yazmışlar. Benim ki sahiden yarım yamalak bilgi.
YanıtlaSilOkumanızı tavsiye ederim.
http://hakikivladimir.blogspot.com/2011/07/kirpi.html
Aaaa.. HayalKahvem, fazla uzakta değil ki en son yorumum... yine bugün saat 14.45 te "Pazara Gidip Bir Çocuk Alıp Ne Yapalım?" yazına ;) ah ah.. ramazan diye dokunmiim hadi sana :)
YanıtlaSilYoo.. Momentos o çocuklu yazıyı var ya kaldırsam diye niyet ettim. Kendi yazdığımı kendim okumak istemiyorum. Ne fena bir kara mizah! Beni peri etse iyi.. Per- perişan etti.... Yorumları da kim vurduya gitti:)
YanıtlaSilYoksa ramazan ayının bir kabahati yok yani.. Valla uyumu"yorum":))
kirpilerin nezaket meselesini biliyordum da attila ilhan'ın şiirini bilmiyordum,okudum öğrendim. :) benim de dikenlerim var galiba, insanların bana çok fazla yaklaşmaısına izin vermiyorum,oysa istediğim tek şey samimiyet.
YanıtlaSilBunu okumuştum daha önce. Aklımdan geçen ise kirpi kadar bile olamadığımızdı. Ya sevgiye boğarız sevdiklerimizi nefes aldırmayız , ya da çantada keklik sanar hepten savsaklarız.
YanıtlaSilBir akşam gece evime dönerken sokak lambası altından bana doğru gelen 11-12 yaşlarında bir çocuk ve yanında yürüyen kocaman bir fare gördüm ben yolumu değiştirecekken çocuk beni uyardı 'korkma abi o benim kirpim' ah be çocuk :) seni çok sevdim ben:)
YanıtlaSilne hoş hikaye bolat.. ah o çocuğu ben de sevdim!
YanıtlaSil