Önemli bir buluş gerçekleştirmişti.
Fotoğraf makinesinin geliştirilmiş bir modeli, dijital sinyalle beyindeki hafıza loblarından birine bağlanabiliyordu artık. Birinin bu makineyle çektiğiniz fotoğraflarını yırttığınızda, o kişi hatıralarınızdan, hafızanızdan da anında siliniveriyordu.
Bir gün yanlışlıkla kendi fotoğrafını yırtacak oldu. Bir aynanın karşısında kilitlenmiş buldular onu. Bir daha kendisini hiç hatırlayamadı. Buluşu, boşluğu oldu.
Daha sonraları onun okuyamadığı bir çok kitaba, seyredemediği bir çok filme konu oldu bu durum. Çoğaltmaları arasında kendi kayboldu, şimdi kimseler hikâyenin aslını hatırlamaz. Doğrusunun şu anlattığım olduğundan da emin değilim.
Daha sonraları onun okuyamadığı bir çok kitaba, seyredemediği bir çok filme konu oldu bu durum. Çoğaltmaları arasında kendi kayboldu, şimdi kimseler hikâyenin aslını hatırlamaz. Doğrusunun şu anlattığım olduğundan da emin değilim.
Yazı -Murathan Mungan
Çizim - Şenol Bezci
Bence bazı hatıraların silinmesinde sakınca yok..Özellikle travma yaratan türden olanları.Tedavi gerektirecek kadar acı verenleri..
YanıtlaSilHafıza sildirme bir çok filme de konu olmuş bir tema. En son "lekesiz zihnin ölümsüz ışığı" filminde eğlenceli ve dramatik yanlarını bir arada izlemiştik.
YanıtlaSilKronik, "lekesiz zihnin ölümsüz ışığı" diye yazmışsınız ya bir an hangi film diye düşündüm biliyor musunuz:) Müthiştir o film Kronik.
YanıtlaSil"Sil Baştan" diye isimlendirimiş bizde ve o filmi var ya çok severim.
Çokk:) Damardan hissederim yani öyle diyeyim:))
Kelimeler Dünyası, ben Murathan Mungan'ın bu yazısını okuduğumda, hemen Şenol Bezci'nin bu çizimi aklıma geldi biyor musunuz? Sanki birbirlerini bilerek yazıp çizmişler gibi geldi:) Keşke bazı hatıralar silinebilse mi desem, yoksa acıtan hatıralar bizi biz yapıyor mu desem bilemedim. Çünkü henüz bunun cevabını kendi içimde çözemedim:))
YanıtlaSilne yaşamışsam yaşayayım... hepsi benim... inşaa böyle olur... yaşamdır... insandır...
YanıtlaSilHaklısınız Antisiz. Tüm anılar bizim... Her şey insanlar için...
YanıtlaSilBazı anlarda yüzün aldığı bir ifade, sevenin belleğinde sonsuzlaşır,insan o ifadeyi herşeyden çok daha fazla özler.O yüzün sahibiyle günün birinde darıldıktan, ayrıldıktan, hatta ondan nefret ettikten sonra bile,o ifadeyi özler.Bir andır o ; ama bütün zamanlara siner
YanıtlaSil-Murathan Mungan-