Ey Yolcu, Yolculuk Nereye?

"Yeni bir ülke bulamazsın... Başka bir deniz bulamazsın... Bu şehir arkandan gelecektir."  der ya Kavafis... Yol... Gitmek... Söz konusu olunca.... Kavafis bu şiiri benim için mi yazmış  acaba diye düşünmeden edemedim gene. Bilmediğim yerlere, tatmadığım lezzetlere, işitmediğim seslere, hissetmediğim duygulara, oburca iştahlıyım ya...  Şehrimin garından otobüse binip, otobanda  yol almaya başlayınca, çın çın çınladı Kavafis'in bu dizeleri kulağımda... Şair, "Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın... Aynı mahallede kocayacaksın... Aynı evlerde kır düşecek saçlarına. Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda. Başka bir şey umma." diyor şiirinin devamında. Eyvallah! Ne diyebilirim size, Konstantinos Kavafis? Ne yalan söyleyeyim, benim için hiç dert değil. Ben gidince, şehrim de benimle geliyor zaten, merak etmeyin... Ya, dönüp geleceğim şehrim olmasaydı peki?  Asıl öylesi fena değil mi? Ömrümün şimdiye kadarını nasıl tükettiysem şehrimde, geri kalanını da  tüketir, kocarım bu köşecikte... Bir şeycik olmaz. Mühim olan yola çıkabilme ihtimalinin güzelliğinde. İyisi mi, Kavafis'in başka  bir şiiriyle devam edeyim sözlerime... "Dile ki uzun sürsün yolculugun, serüven dolu, bilgi dolu olsun." diyeyim kendime. Sonra aynı şiirin diğer dizeleriyle seslenmeye devam edeyim gene... "Dile ki uzun sürsün yolun... Nice yaz sabahları olsun... Sessiz bir sevinç ve mutluluk içinde... Önceden hiç görmedigin limanlara girdiğin." Bi dakika... Ben Kastamonu'yla ilgili yazı yazmayacak mıydım?  Ey! Yolculuğum  başka bir yere değil galiba...  Evet... Evet... Her yolculuğum aslında  kendi içime... 

Artık kapatmalıyım bilgisayarı.  Beni en mutlu günlerimde bile yalnız komayan, yüreğimin hüznüyle yola koyulmalıyım. İyi ama  bu kez memleketimin çok sevdiğim bir şairinin bir şiirini hatırladım. Aziz Türkçem'in en güzel örneklerinden biridir bu şiir... Enfestir!

Aşkın bir yolu vardır
Her yaşta başka türlü geçilen
Aşkın bir yolu vardır
Her yaşta biraz gecikilen
Gökyüzünde yalnız bir yıldız arar gözler
Gözlerim
Aşkın kuzey yıldızıdır bu
Yazları daha iyi görülen
Ben, öteki, bir diğeri ona doğru ilerler
İlerlerim
Zamanla anlarsın bu bir yanılsama
Ölü şairlerin imgelerinden kalma
Sen de değilsin. O da değil
Kuzey yıldızı daha uzakta
Yeniden yollara düşerler
Düşerim
Bir şiir yaşatır her şeyi yaşamın anlamı solduğunda
Ben yoluma devam ederim. (Murathan Mungan)

Ben yoluma devam ederim etmesine de... Ey Yolcu, Yolculuk Nereye?