Ben
var ya...
Dün gece rüyamda...
İki dirhem bir çekirdek giyinmiştim.
Sanki içimin albatroslarını uyandırmamak niyetiyle...
Veya aman aklım
kaçmasın, gönlüm bir serseriliğe kaymasın diye...
En kımıltısız hâlimle
duruyordum.
Oysa yıldızlı bir geceydi.
Dışarıda ay da vardı.
Yüreğimde
ise eteğimi savura savura hayata yayılmak hayalim vardı.
Yapamadım.
Kendimi kendi içime sımsıkı kapadim.
Kırık dökük arazlarımla mahşeri yaralarımı rüyamın kederiyle sıvazladım.
Sanki kendimi temize çeker gibi hüzünlü bir şarkı söylemeye başladım.
2012
Ne kadar güzel yazmışsınn.. Tekrar tekrar okudum.
YanıtlaSilSahi mi Mila, o sizin güzelliğiniz:)
Siloysa bi nefes alsaydın, başını kaldırsaydın gökyüzüne, sonra diline bi ıslık dolasaydın; mesela i will survive falan söyleseydin, eteklerini savura savura hayallerini gerçekleştirseydin.. etrafın hüznün grisi değil mutluluğun mavisi turuncusu dolsaydı. öyledir dimi, mutlusundur aslında?
YanıtlaSilSemma, ben tek ömürde niye tek hayat yaşıyoruz diye içlenen biriydim.
SilSonraaa... Rüyalar ve hayaller yoluyla tek ömürde bir çok hayat süreceğimi öğrendim:)
Bu rüyada canım böyle bir şarkıcı olmak istemiş olmalı... Mutluyum:))
ah sen var ya :)
YanıtlaSileyvallah...
Silhayatın aslı daha keskin olabiliyor bazen...
YanıtlaSilHaklısın Cem. Rüya bir yerde bitiyor neticede. Fakat böyle hayaller ve rüyalar iyi oluyor aslında? Gerçek hayatta anteremanlı oluyor insan:)
Silbi dahakine yaparsın belki :)
YanıtlaSilYapmaz olur muyum Muzurella:)
Sil