Bir yüzük yaptım sana güvercin
teleğinden.. Bir yüzük bükerek hoşçakal sözcüğünden.. Bir yüzük yaptım
belli belirsiz.. Eski bir gramafon sesinden.. Bir yüzük serçe
parmağın için.. Bulutsuz bir gecede kayan yıldız izinden.. Bir yüzük
yaptım terli bir yüzük.. Avucumdan geçen ince hayat çizgisinden..
Yanmasını bilen bakır bir yüzük.. Evime akım taşıyan elektrik
telinden.. Bir yüzük yaptım, bir yüzük ki.. Yıllardır dinmeyen
ormanların gümbürtüsünden.
Onunla
iki kişiydik.. Daha doğrusu bana öyle gelirdi.. Tam olarak
bilmiyorum.. İlk ne zaman seslendi.. Sanırım bir akşam durup dururken..
Apansız çağıdı beni..... Bazen karıştırırdım.. Onunla kendi sesimi..
Susar yeniden başlardım söze.. Çünkü yüzüme uygun değildi.. Ama o
kurnaz ve çocukça biraz da.. Hep benim sesime gizlenirdi.... Onunla bir
kişiydik, iki kişi gibi.. Benden ona, ondan bana.. İnce bir kanal
gibi geçirildi.. Biledi paslı direncimi Umutsuzlukla.. Ve beni hiç
terk etmedi.
Bilmemem gereken Şeyler öğrendim..
Sorular sordum Sormamam gereken.. Gördüm apaçık Görmemem gerekeni..
Söylenmezi söyledim. Suçum büyük.. Ve taamüden.
NOT:
Yukarıdaki yazıları, şair affetsin beni, Metin Altıok'un
1- Ormanların Gümbürtüsünden adlı şiiri
2-İki Kişi Gibi adlı şiirinden bazı dizeler
3-Sürgün adlı şiirinden bazı dizeleri düz yazı haline getirilerek hazırladım.
20 yıl önce bugün meydana gelen Sivas Katliamı'nda ağır yaralanan ve komadan çıkamayarak ölen Metin Altıok'un ve vefat eden insanlarımızın ruhlarına rahmet gönderirken, gerçekleştiren vicdansızları kınamak gerekmek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder