Kahve Molası - Ben Aslında O Gördüğün Cool Kadın Değilim.

Yorulmuştum. Bünyemde bir tuhaflık vardı. Kahve molası verip, kendimi dinlemeye karar verdim. Sabahtan beri ardı arkası kesilmeyen hasarlara, telefonlara, gelip gidenlere, okuduğum dünya ve memleket meselelerine, dinlediğim, bildiğim konu komşu, hısım akraba, dost arkadaş dertlerine  karşı ne kadar şeydim diye düşündüm. Böyle... Şeyyy yani... Nasıl desem...  Hayret!..  Nedense Türkçe değil, İngilizce bir kelime dilimin ucundan döküldü. Tamam...   "Ne yalan söyleyeyim, bugün acayip cool biriyim." demek içimden geldi. İyi ama cool olmak nasıl bir şeydi ki? Kimi cool bellemiştim de  kendimi cool olarak görüyordum şimdi? Üşenmedim. Cool kelimesini gugılladım. Vay canına sayın seyirciler!.. Cool olunmaz, cool doğulurmuş iyi mi?.. Yok artık?!..  Cool, iş yaparken sadece önüne bakan, seslensen de selam vermeyen kişiymiş ayrıca... Ben mi? Daha neler? Yapar mıyım böyle bir şey? Yapmam... Aslaaaa! Du bi... Bak, şu açıklama fena değil...  Yaptığı zor işleri efor sarfetmeden, çabalamadan, son derece doğal, kendine güvenle yapabilen kişilere denirmiş. Ne güzel!.. Bu tarif hoşuma gitti.  Olabilir miyim cool sahi? Bi de, "cool olan"la, "cool olmaya çalışan" arasındaki fark hemen anlaşılırmış. Ben hangi katagoriye girerdim acaba, diye aklımdan geçirdim.  Ve güldüm anında. Kendi kendime cool dediğime göre... Olsam olsam "komik olanlar" kategorisine girerdim anca... Ne biçim bir kelimeydi bu cool kuzum? Nerden kelime hazneme girip, hafızamda yer etmişti bilmiyorum ki? Türkçe hiç kelime kalmamış mıydı yani? Yuf olsun bana vallahi! Bugün çok cool'um diyeceğime, bugün serinkanlıydım deseydim misal.  Ya da ne bileyim, bugün olaylar karşında oldukça soğukkanlı davrandım diyemez miydim? Ya da... Bugün endişesizdim... Kaygısızdım... Tasasızdım... Bugün tam bir adamsendeciydim...  Vesvese hiiiç yapmadım. Kafama tokadan başka bi şi takmadım, diyebilirdim öyle değil mi? 

Yooo... Sana bir şey söyleyeyim mi, "cool" kelimesi benim hafızamda bambaşka bir manzara canlandırıyor aksi gibi. Sanal ansiklopedide rastlamadım şimdi ama... Cool kelimesi bak nerelerden geliyor esasında... Amerikalılar, Afrika yerlilerini esir alıp köle etmek için gemilere bindirmişler. Gemilerin küreklerini gariban siyah derililere çektirmişler. Bu insancıkların sırtlarından da kırbacı eksik etmemişler.... Artık kürek çeken yerliler öyle bir vaziyete gelmişler ki, suratlarında veya sırtlarında patlayan kırbaçlara tepki vermez olmuşlar.  Kırbaçlar şıraak şıraaak diye kanatarak şaklıyor... Sanki bir şey olmamış gibi, ha babam de babam kürek çekmeye devam... Yanındaki arkadaşları aç susuz kürek çekmekten  ve kırbaçtan düşüp olüyormuş. Berikiler kafasını çevirip bakmıyormuş bile... Düşünsene... Ne fena!.. İşte kölelerin bu tepkisizleşmiş hallerine cool deniliyormuş. Bugün haftanın son çalışma günü... Beş koca iş gününün yorgunluğu üzerime çökmüş besbelli. Hava dışarıda pırıl pırıl iken ben ofiste ha babam de babam çalışmak durumda kalınca... İnsanlık hali... Aynen Amerikalıların kürek mahkûmu kölelerinin vaziyetinde,  vahşi kapitalizimin kölesi olarak boynumdan, ellerimden, ayaklarımdan zincirlenmiş gibi hissedince kendimi...  Her durumda, olayda ve insanlar karşısında öyyyle tepkilerimi yitirmiş  olunca ben... İşte o nedenle "Bugün acayip  cool biriyim." diye düşünmüş olabilirim. Yoksa sanal ansiklopedide yazıldığı cinsten, ne doğuştan cool olan ne de cool olmaya çalışan biri asla değilim. Nerdeee?

 

İyi de, bu yazıyı nasıl bağlayacağım  şimdi? Du bi... Ajda Pekkan'dan bir şarkı geliyor...  Haydi hepbirlikte... "Ne kadar çok sevgim vardı. Bir o kadar da endişem. Gösteremedim. Ben aslında o gördüğün cool kadın değilim."  Feci işim var. Çalışmalıyım köle gibi.  Heyy! Tamam... Gitmeliyim. Kahve molam bitti.