Karşı Pencereden Kendimizi Seyretmek.

Ferzan Özpetek'in yeni vizyona giren son filmi Şahane Misafir'i henüz seyretmedim. Bugün eski filmlerini tekrar gözden geçirmeye  karar verdim. Az önce 2003 yapımı en sevdiğim filmi Karşı Pencere'yi seyrettim.  Final bölümündeki cümleleri ne güzeldi... "Senden ayrılan herkes her zaman yanında kendilerinden bir parça bırakırlar. Anılara sahip olmanın sırrı bu mu? Bu doğruysa kendimi güvende hisedeceğim. Çünkü asla yalnız kalmayacağımı bileceğim."  Sahiden  etkileyici bir filmdir. Filmde hayattan bir çok hikayeler vardır elbette. Konuyu anlatmak istemiyorum. Seyretmeyenlere hararetle öneriyor, filmin bana geçirdiği duyguyu özetlemek istiyorum. Yaşamımız boyunca, dünya penceresi denilen gözlerimizle, başkalarının hayatlarını sadece filmlerde değil, asıl gerçek hayatta  merakla  seyrederiz. Herkesin bir derdi var durur içerisinde misali, kimi zaman hayatımız sıkıcı gelebilir, bıkkınlık yaşayabiliriz. Ve karşı pencereden izlediğimiz hayatlara imrenir, özeniriz. İşimizi sevmiyoruzdur. Evlilik rutin gidiyordur. Dilediğimiz gibi bir ilişki içinde değilizdir. Arzu ettiğimiz okulda okumuyor, özgürlükleri kısıtlanan bir ortamda yaşıyoruzdur. Pek çok olumsuzluğa denk gelebiliriz. Ne yaparız bu durumda? İstediğimiz gibi yaşayamadığımız için söyleniriz. Hep şikayet ederiz. Keşke başkalarının hayatlarını izler gibi kendimizi karşı pencereden seyredebilmeyi becerebilsek... Karşı pencereden bir yabancıya bakar gibi kendimize baktığımızda, içinde bulunduğumuz çıkmazları kendimizin yarattığını farkedebileceğiz. Belki  kariyer peşinde mutsuzca koşturarak sevmediğimiz bir işi yapacağımıza, filmdeki Givoanni gibi bize büyük başarılar getirmese de gerçekten istediğimiz işi yapmaya karar vereceğiz. Kendimizi daha iyi hissettirecek küçük keyiflere daha fazla vakit ayırmanın önemini öğreneceğiz. Yaşamımızda sıkıntı veren, çıkmazlara sokan şeylerin baş mimarının kendimiz olduğunu göreceğiz. Herşey karşıdan bakıldığında çekici değil midir? Böyle gelmiş böyle gider bu hayat demek yok... Dünyaya bir kere geliyoruz. Hayatta kalmakla yetinmek yok... Yaşamımızda değiştirmek istediğimiz şeyler varsa, önce kendimizi değiştirmekle başlayacağız. Şahane bir filmdi. Filmin müzikleri de harikuladeydi. Biliyorum Zaz söylemiyordu bu şarkıyı ama... Ben Zaz'dan dinlemeyi tercih ettim. Zaz söylüyor... Dineleyelim mi? Historia de un amor...