Okulda Seramik Teknolojisi dersinde, her hafta seramik sırları yapmayı deniyoruz. Laboratuvarda kimyasalları dikkatlice seçip, kitaptaki tariflere en uygun şekilde hazırlamaya çalışıyoruz. Bu süreç, hem teknik bilgi gerektiriyor hem de her denemede sürprizli sonuçlarıyla şaşırtıyor. Adım adım, sırların büyülü dünyasında ilerlerken, her seferinde yeni bir şeyler öğreniyor ve pratiğimizi geliştiriyoruz.
Seramik sırları, aslında binlerce yıl süren bir keşif ve gelişim sürecinin sonucu ortaya çıkmış. İlk başta, Mısırlılar kum ve soda karışımlarından sır yapmayı başarmış, fakat çatlama ve ayrılma gibi sorunlarla karşılaşmışlar. Zamanla Asurlar ve Babiller, kurşun oksit kullanarak bu sorunları çözmüşler. Bugün ise seramik sırları, silis gibi maddeler ve çeşitli eriticilerle elde edilen ince camsı tabakalara dönüşerek, sadece estetik değil, dayanıklılık açısından da büyük bir öneme sahip. Artık seramik, tıbbi alanlardan otomotiv ve uçak sanayisine kadar her sektörde karşımıza çıkıyor, insanlığın en cesur hayallerine katkı sağlıyor. Yani, sır sadece bir kaplama değil, binlerce yıl süren bir evrimin sonucu ve hayatımıza dokunan çok önemli bir malzeme...
Cuma günü yeni bir sır formülü denedim. Laboratuvarda dikkatlice hazırladım. Seramik modüle fırçayla sürdüm. Tüm sırlanan seramik modülleri fırına yerleştirdik. Fırını 1000 dereceye ayarladık. Çalıştırdık. Bugün dersim yoktu, okula gitmedim. Gruba mesaj atıp sordum, acaba benim sırlar ne durumdaydı? Maalesef olmamış. Sır tutmamış. Keşke fotoğrafını görebilseydim. Çok merak ettim.
Şimdi meraklı meraklı yazdım ya böyle... Doğruya doğru, harbiden feci merak ettim ya ne oldu acaba benim sırlı seramikler diye:) Düşündüm... Aslında... merak, arapçadan dilimize sızmış bir kelime... Ama sanki hep bizimmiş hatta benimmiş gibi hissettiriyor. Merakın, endişe gibi dertli bir anlamı varken, zamanla acaba fırından benim sırlı seramik nasıl çıktı, diyerekten heyecanlı bir kıvama evriliyor:)
Newton’un kafasına elma düşmese yerçekimini kim sorgulayacaktı, değil mi:) Aaa! Merak iyidir yani:)
Sırrı seramiğe sürerken mükemmel görünen iş, fırından çıkınca bir modern sanat denemesine dönüşmüş olabilir mi? Yoksa çatladı mı? Bozuk mu? Merak ne acayip di mi?
Seramik fırını gibi bir yer, tam da bu merakın doruk noktalarından biri… İçine ne koyarsan koy, ne çıkacağını asla bilemezsin diyor seramik teknolojisi hocası…
Durun bi... Bence fırından çıkan seramiklerin sırlarının iyi çıkıp çıkmaması tamamen fırının o günkü ruh haliyle ilgili. Fırın eğer o gün küstüyse, ya da ne bileyim gece rüyasında mikrodalga tarafından aşağılandığını gördüyse… İçine intizamla yerleştirilmiş seramiklerin bazısı şahane çıkacaktır, bazısı değil. Çünkü fırın bazan sanatı destekleyebilir, bazan da yanlış mı hayat yaşıyorum, diye depresyona girebilir:)
Neyse, benim seramiklerin sırlarını varsın bozsun bu sefer…Ne diyebilirim? Demek ki fırın terapiye gitmek yerine benim işlerimi sabote etmeyi seçti..😅
Trafik lambasının tepesinde, hiçbir şeyi umursamadan dimdik duran bu karga,
şehirlerin tüm koşuşturmacasına, betonlaşmasına, ağaçsızlaşmasına karşı bir başkaldırı gibi.
Çok sevdim.
Sıvı seramik çamuruyla alçı kalıp içinde döküm seramik yapmayı öğreniyorduk. 25 kg’lık plastik bidondaki çamurla işim bittikten sonra kapağını kapatıp kelepçesini taktım. Ancak, bidonu itmek istemediğim için yan çevirip yuvarlayarak köşeye almak istedim. İşte o an olanlar oldu!
Birden yere çarpan metal kelepçe yerinden fırladı ve likit çamur sınıfın tam ortasına döküldü! Olduğum yerde öylece kalakaldım. Ayaklarım çamurun içindeydi.
Tam da o anda Sevgi ve Sena yanımda bitti. “Dert etme, hemen toplarız şimdi,” dediler. Hatta eklediler: “Hem bu çamur çok pahalı, atmayalım. Süzerek bidona aktaralım.”
Sevgi spatula ile çamuru iterken, Sena kürekle topladı. Ben süzgeci tuttum. Yere dökülen çamuru temizleyerek tekrar bidona aktardık. Sonrasında ben ayaklarımı silip yerleri temizledim. İlk anda gözümde büyüyen temizlik işi beklediğimden hızlı bitti.
Şimdi böyle kolay anlatıyorum ama çamurlar döküldüğü o an hissettiğim çaresizlik tarifsizdi. Sevgi ve Sena yanımda olmasaydı ne yapardım düşünmek istemiyorum:)
İnsan gerçekten yardımlaşmanın ve dayanışmanın değerini böyle zamanlarda anlıyor. Halden anlayan ve elini uzatmaktan çekinmeyen herkese selam olsun!
Ne diyebilirim? Bazan hayatın iyilik dersleri, bir bidon çamurun içinde saklıdır:)
Bir yaz günü, güneş tüm sıcaklığıyla yeryüzünü kavuruyormuş. Susuzluktan bitap düşen bir karga, su bulmak umuduyla uzun bir yol kat etmiş. Yorulmuş, kanatlarını güçsüzce çırpıyormuş. Tam ümidini kaybetmek üzereyken, büyük bir sürahi görmüş. Üstelik içinde biraz su varmış. Ne yazık ki, sürahinin boynu çok darmış. Karganın gagası suya yetişemiyormuş..
Karga kendi kendine düşünmüş:
- Bu suya ulaşmam şart! Daha uzağa gidecek gücüm kalmadı.
İlk olarak sürahiyi yana yatırmayı denemiş. Güçlü kanatlarıyla vurmuş. İtmiş. Ama sürahi ağırmış, hareket etmiyormuş.
Karga pes etmemiş.
- Buldum, diye sevinçle bağırmış.
- Sürahiyi kırarsam, içindeki su dökülür ve ben de içerim!
Heyecanla gagası, pençesi ve kanatlarıyla sürahiye saldırmış. Ama sürahi çok sağlammış, hiçbir şekilde kırılmıyormuş. Karga umutsuzca geri çekilmiş. Düşünmeye başlamış. İşte o anda etrafındaki çakıl taşlarını fark etmiş.
- Eğer bu taşları sürahinin içine atarsam, su seviyesi yükselir ve ben de içebilirim, diye düşünmüş.
Büyük bir azimle taşları tek tek toplamış. Sürahinin içine atmış. Her taş düştükçe su biraz daha yükselmiş. Sonunda su, gagasının erişebileceği seviyeye kadar çıkmış. Karga büyük bir mutlulukla kana kana suyu içmiş:)
Bir ay tatilden sonra okulum açıldı.
Cam Tasarım dersinde seramikten cam şekillendirme kalıpları hazırladık.
Bu bir kıyı çamur çulluğu:)
Bir kıyı çamur çulluğu, Alaska'dan Yeni Zelanda'ya durmadan, yaklaşık on bir bin kilometre boyunca uçabiliyormuş. Hiç mola vermeden uçuyor, beyninin bir yarısı uyurken diğeri uyanık kalıyor, yön buluyor, denizlerin üzerinden geçerken suyun ve gökyüzünün neresinde buluştuğunu hissedebiliyor... Saatte yetmiş kilometre hızla tam bir hafta durmaksızın uçabilmek... Müthiş değil mi? Bilim insanları, üzerine yerleştirdikleri uydu takip sistemi sayesinde bu olağanüstü yolculuğu keşfetmiş.
Kuşların göçü, büyüleyici ve gizemli bir doğa harikası. Eskiden insanlar da tıpkı hayvanlar gibi doğayı okuyarak yollarını bulurmuş. Yıldızlara bakar, rüzgarın yönünü hisseder, güneşi ve bulutları takip ederlermiş. Elbette teknolojinin nimetlerinin farkındayım. Öte yandan teknolojinin, bu içgüdüsel yeteneklerimizi elimizden aldığını, farkına bile varmadan doğayla kurduğumuz bağı zayıflattığını da çok iyi biliyorum. Belki de bu yüzden, kuşların göçüne bu kadar hayranlık duyuyor ve onların izini sürmek istiyorum:)
1.Fotoğraf/https://tr.wikipedia.org/wiki/K%C4%B1y%C4%B1_%C3%A7amur_%C3%A7ullu%C4%9Fu
Yaşar - Kuşlar -1998 -https://www.youtube.com/watch?v=YOiN6Doh6uw
Edip Akbayram - Kuşlar - 1994 - https://www.youtube.com/watch?v=I0ALkWfrBNM
Göksel - Yalnız Kuş -2012 - https://www.youtube.com/watch?v=y-ZtCwQY-ow
Düş Sokağı Sakinleri - Hüzün Kovan Kuşu - 1999- https://www.youtube.com/watch?v=qjDVqG9sBD4
Yüksek Sadakat - Belki Üstümüzden Bir Kuş Geçer - 2006- https://www.youtube.com/watch?v=72nGwgu3JDg
Sezen Aksu - Muhabbet Kuşları -2013 -https://www.youtube.com/watch?v=Ga8Stree5kw
Sezen Aksu - Minik Kuş -https://www.youtube.com/watch?v=sGbxvhgmbqo
Cem Karaca - Sevda Kuşun Kanadında - 1988 - https://www.youtube.com/watch?v=Son8h3PpMaM
Gaye Su Akyol - Bir Yaralı Kuştum -2018 https://www.youtube.com/watch?v=pfhuVE-uda4
Sagopa Kajmer - Kargaların Kargaşası - 2009 https://www.youtube.com/watch?v=W3W6RW-HNXQ
İkiye On Kala - Hergün Bi Kuş Uçuyo Aklımdan - 2018 https://www.youtube.com/watch?v=w2G5VjQ_7cI
Allı Turnam - https://www.youtube.com/watch?v=DJwYQsop2mU
Havada Turna Sesi Gelir - https://www.youtube.com/watch?v=P17tqNMCUXE
Telli Turnam - https://www.youtube.com/watch?v=I47LxsMFwdo
Bülbülüm Altın Kafeste - https://www.youtube.com/watch?v=aSym20V1hSw
Gesi Bağları - https://www.youtube.com/watch?v=26jAqWhrrwQ
Blackbird – The Beatles - https://www.youtube.com/watch?v=Man4Xw8Xypo
Free Bird - Lynyrd Skynyrd - https://www.youtube.com/watch?v=0LwcvjNJTuM
Three Little Birds" – Bob Marley & The Wailers - https://www.youtube.com/watch?v=HNBCVM4KbUM
Songbird – Fleetwood Mac - https://www.youtube.com/watch?v=4Sihd4Euam0
Sıvacı kuşu adı üstünde, doğanın en ilginç ustalarından biri. Adını, yuvasını kurmak için yaptığı harika sıvama işinden alıyor. Ağaç kovuklarını veya kaya deliklerini bulduğunda, girişini çamur ve kil karışımıyla kapatarak kendine güvenli bir yaşam alanı yaratıyor. Böylece yırtıcılar veya davetsiz misafirler içeri giremiyor. Küçük ama marifetli bu kuş, doğanın inşaatçılarından biri olarak biliniyor.
Sıvacı kuşuna halk arasında "uykucu kuş" da deniyor. Bunun sebebi, soğuk havalarda uzun süre hareketsiz kalabilmesi. Kışın yuvasının ağzını sıvayarak içinde kalıyor. Öylece durup hiç hareket etmeyerek enerji tasarrufu yapıyor. Bu durumu Ashab-ı Kehf efsanesiyle ilişkilendirip uykucu kuş da diyenler varmış. Hani mağarada yıllarca uyuyan yedi genç var ya, işte sıvacı kuşunun bu hareketsizliği de onlara benzetilmiş olmalı.Biz insanlar doğada gördüğümüz her hareketi hikayeleştirerek anlamlandırmayı ne çok seviyoruz:)
Bu küçük usta, sadece ustalığıyla değil, sesiyle de kendini belli ediyor. Ormanda yürürken tiz ve canlı bir "tiiit-tiiit" sesi duyarsak, büyük ihtimalle bir sıvacı kuşu yakında bir yerlerde bizi izliyor olabilir. Acaba ıslık çalsam cevap verir mi ki:)
Doğa, her detayıyla büyüleyici. Sıvacı kuşu da bunun en güzel örneklerinden biri. Onun minik ama ustaca yaşamı, doğanın ne kadar ince işlediğini gösteriyor. Hayal Kahvem'in kuşlar dünyasına hoşgeldiniz:)
Bembeyaz bir boşlukta, kollarını coşkuyla havaya kaldırmış, gözlerinde heyecan, yüzünde kocaman bir gülümsemeyle duran bir adam var.
Sevgiye, aşka kollarını açmış, beklediği o büyük duygunun nihayet kendisine doğru geldiğini hissediyor.
Ve gerçekten de aşk geliyor... ama nasıl!
Yukarıdan hızla düşen devasa, simsiyah bir kalp var. O kadar büyük ki, adamı ezip geçmesi an meselesi. Kalbin etrafında hız çizgileri, şiddetle düştüğünü gösteriyor.
Adam mutlu bir saflık içinde aşkın ona doğru yaklaştığını düşünüyor, fakat farkında olmadığı şey, aşkın bazen insanın üstüne bir kaya gibi çökebileceği:)
