"Rüyamda bir ayçiçeği tarlasındaydım" dedi Füsun. "Ve ayçiçekleri hafif rüzgârda tuhaf bir şekilde dalgalanıyordu. Nedense çok korkutucuydu, bağırmak istedim ama bağıramadım."
Roman - Orhan Pamuk - Masumiyet Müzesi - Sayfa -116
1.Fotoğraf - Claudia Cardinale
2.Fotoğaf - Numan Serteli'nin fotoğraf galerisinden
ayçiçeği tarlalarını çok severim.rüzgarda dalgalanan bir ayçiçeği tarlası insanı neden korkutur? belki de o kadar çok birbirine benzeyen ayçiçeğinin içinde yalnız olmaktır insanı ürperten. füsun'da gerçekte çok yalnızdı bence.
YanıtlaSilkara kitap, elimde hasan ali toptas in sonsuzluga nokta adli kitabi vardi. "korkular geciyordu icimden o sirada, adini veremedigim, derinligini bilmedigim, bir ucu bende bir ucu bilinmezde, tul agirliginda, gece karanliginda korkular." die yaziyordu bir sayfasinda. denk geldi ya buraya yazayim istedim. tuhaf korkularimiz vardir sahiden. surekli buyuyen, kipir kipir oynasan korkular.... fusun... aycicekleri... ruya... korkmak... filan..... boyle iste....
YanıtlaSil