Bu yıl, 31 Mart 15 Nisan arasında, 31. si yapılacak olan İstanbul Film Festival'i vakti yaklaşıyor. Bilet satışı başladı. Hafta içi işi kaytarıp gidebileceğim günleri tespit ettim. Şimdi tespit ettiğim günlere denk gelen, bileti tükenmemiş filmleri internet satış noktasından satın almaya sıra gelmişti. Bakalım kısmetime hangi filmler denk düşecekti? İş yoğunluğumdan, bilet almayı gün içinde ofiste beceremedim. Eve erken geldim. Çantamı ve ceketimi evin girişindeki halının üzerine fırlattığım gibi çalışma odama geçtim. Bilgisayarın düğmesine bastım. Bütün gün aklımda olan şarkıyı buldum açtım. Jim Jarmusch'un Cenneten de Garip adlı filminin giriş ve bitiş müziğidir. Hani filmin baş kadın kahramanı Eva'nın bıkıp usanmadan dinlediği şarkıdır. I put a spell on you... Önce bu şarkıyı bir kaç kez dinledim. Niyetlendiğim hayalin havasına girmenin kendi çapımda büyülü yöntemi. Bu yıl karar verdim. Festival heyecanımı abarttıkça abartmaktır niyetim. Evet iyice abartacağım. Deterjanlı suyu köpürtür gibi heyecanımı iyice çitileyip köpürtüp kabartacağım. Festivalin katıldığım her anını yaşayacağım. İşe müzik seçimiyle başadım. Nerden aklıma geldiğini inan bilmiyorum. Bu sene, bu şarkıyı kendime festivale giriş müziği yaptım. Müziği başa aldım. Sesini iyice açtım. Melodinin ritminde, parmak uçlarımda döne döne mutfağa geçtim. Kavanozdaki fındıklardan bir avuç elime aldım. Renkli küçük kaseye, fındıkları pıtır pıtır döktüm. Buzdolabının kapısını açtım. Gözüme kestirdiğim şişeyi çıkardım. En kocaman kadehi seçtim. Şişenin içindeki sıvıyı, kadehe yüksekten hızla boşalttım... Fooooşşş! Bir elimde fındık kasesi, diğer elimde gazoz kadehi, gene müziğin melodisinin ritminde, parmaklarımın ucunda iki adımda bir kendi etrafımda döne döne bilgisayarın başına geçtim. Bahtıma denk gelen filmleri seçtim. Tamam. İki fındık ağzıma attım. Hımm... Nefis! İki yudum kadehten içtim. Ohhh! Leziz!.. Müziği başa aldım. İlk gideceğim günün hayaline dalarak 31. İstanbul Film Festivali'ne giriş yaptım.
istanbulun en güzel yanlarıda bu sosyal faaliyeti hiç bitmeyen bir memleket..a sosyalliğimden mi yoksa üşendiğimden mi bilmiyorum bir türlü tiyatroya gidemedim burnumun dibindeyken, çok şanslısın :) bizim yerimizede gez ve gör,sevgilerimle..
YanıtlaSilSelam Gülçin, ben İstanbul'da yaşamıyorum. İstanbul'a bir buçuk saat uzaklıkta bir köyde yaşıyorum:)
YanıtlaSilSeveceğim, gezeceğim, görürüsün hepiciğini Hayal Kahvem'e teker teker dökeceğim:))
sana iyi gezmeler.izle ve bize anlat bakalım. vaaav tam 1580 kişi olmuşuz.süpersin. :)))
YanıtlaSilKara Kitap, tamam. Kısmet olur gidersem anlatırım elbet:))
YanıtlaSilNe güzel. Uzun zamandır festival sırasında İstanbulda değilim. Tadını çıkart.
YanıtlaSilTamam Şule.. Söz:))
YanıtlaSilHayalKahvem, ben de bir iki göz attım filmlere.. inanır mısın 10 sene önce kapısında bittiğim festivale şimdi farklı modlarla gidiyorum :) hangi film beni hangi saatte, günde çekecek ve ismi ne, tamamen içsel takılıyorum. Listede görmek istediğim bir ikisini işaretledim, tarihleri de belli. Denk düşerse gelirim valla. Geçen seneyi hatırladım birden, "şiir' li filmi" :))
YanıtlaSilNe güzel anılar biriktiriyoruz :)
Keyifle sağlıkla görüşmek üzere.
E momentos, bilet alayım sana da o zaman:)) Kaç kişi:))
YanıtlaSil