Çocuk Olsam Beleklere Belensem

İnsan kuş misali. Sabah İzmit’teydim. Şimdi kısa bir uçak yolculuğundan sonra, az önce Belek’e vasıl oldum. Gelmeden önce “Belek ne demek?” diye kafama takmıştım ama çok işim vardı araştıramamıştım. Şimdi yerleştim ya otele. Hava şahane, dışarıya çık, dolaş biraz değil mi? Yada muhabbet et, diğer acentelerle... Yoo! Kafama takıldı bir kere. Zaten öldürürse beni bu her şeye olan merakım öldürecek. Neyse. Baktım ki belek, beşiğe konulan yatak demekmiş. Hatta aşık Veysel’den bir alıntı var:”Çocuk olsam beleklere belensem” diye. Kırk yıl düşünsem aklıma gelmeyecek bir anlamı varmış meğerse. Ayrıca tabi ki Belek, Antalya’nın Serik ilçesine bağlı turistik bir belde.

Belek, Marmaris gibi on binlerce yılda oluşmuş doğal bir koyda veya Kapadokya gibi milyonlarca yılda oluşmuş olağanüstü harikalar arasında yada Bodrum gibi daha önceleri medeniyetler beşiği olmuş bir yerde değil de bataklık, balçık ve ormanlık bir arazi üzerine kurulmuş. Yani mevcut bir güzelliğin üzerine inşa edilmemiş de, ortada böyle bir yer yokken 80’li yıllardan sonra kurulmuş. Çabuk gelişmiş,altyapısı iyi programlanmış,iyi politikalar uygulanmış ve yurt dışı tanıtımı iyi yapılmış. Türkiye ilk golf merkezi Belek’te kurulmuş.

Önceleri her şey plan dahilinde ilerlerken, basiretsiz müteahhitlerin el atmasıyla ve yerel yönetimlerin hırsları sebebiyle,iğrenç renklere boyanmış villalar,yazlıklar,yan yana dizilmiş siteler, oteller mantar gibi çoğalmaya başlamış. Böylece bir ulusal kaynağımızın da kıymetini bilemez ve koruyamaz olmuşuz. Yol üzerinde sayısız “Satılık villa”, “for sale”, “kiralık yazlık” tabelaları görmek mümkün.

Memeleketimizdeki bu başıbozukluğa kim dur diyecek merak ediyorum doğrusu. Şimdi ben bu dert edinmemle, bu akşam nasıl eğlenebilirim? Mümkün mü? Bu durumda dikkat çekiyorum ve neden hüzünlü görünüyorsun diye sorduklarında ne cevap vereceğimi bilemiyorum. Of, işte böyle…