En sevdiğim mevsim güz ve peşi sıra gelen kış, artık bana el sallayıp veda ediyorsa... Hani doğa pembe beyaz baharlıklarını alelacele giyiyorsa... O zaman Sait Faik düşmeli aklıma...Selam vermeliyim şimdi "Bir insanı sevmekle başlar herşey." diyen bilge insana... Hele son günlerde "Yazma, bu kadar yazma bir daha!" diye kendi kendime söz verip, bir türlü kendime verdiğim sözü yerine getiremiyor, kendi kendime mahçup oluyorsam mesela...Sahiden Sait Faik düşmeli aklıma mutlaka! Ne der büyük yazar kitabında:
"Söz vermiştim kendi kendime: Yazı bile yazmayacaktım. Yazı yazmak da hırstan başka ne idi ? Burada namuslu insanlar arasında sakin ölümü bekleyecektim. Hırs hiddet neme gerekti? Yapamadım. Koştum tütüncüye, kağıt kalem aldım,oturdum. Ada'nın tenha yollarında gezerken canım sıkılırsa küçük değnekler yontmak için cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. Kalemi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmasam deli olacaktım."
Bende de aynı durum var işte... Yazmazsam deli olacağım galiba!..
Yaz vildancığım .. Kim tutar elini.
YanıtlaSilBekliyorum merakla.Alıştık yazılarına.. Ama bu sefer gönülden olsun..Gönül hikayesi gibi..Sonu tatlı bitecek gibi olanlardan..Ayrılık olmasın.
Hatta romantik tarafından. Biraz da gerçek.
Sevgiler
Dilek
yaz dostum yaz
YanıtlaSilbilki okuyanların var
Sizin 2009'da hissettiklerinizi, ben 2019'da şu an hissediyorum......
YanıtlaSil