Şebnem İşigüzel ve Sarmaşık

Şebnem İşigüzel’in, “Öykümü Kim Anlatacak?” adlı kitabının ilk öyküsü “Devinimler”’in başlangıcında aşağıdaki yazı vardır:
“Bir iran masalında,sevdiği kadını yüzyıllarca aynı ruhla başka bedenlerde arayan bir adam anlatılır. Adam sonunda yüzyıllardır aradığı kadını uzak ülkelerin birinde bulur. Ona,güneşli bir gökyüzü altında birlikte toprak işlemek istediğini anlatır. Kadın sadece gülümser ve uzak ülkesinde yaşamaya devam eder. Seni ilk gördüğümde sıcak bir ülkede benimle birlikte toprak işlemeyeceğini,kendi dünyanı bana taşımayacağını biliyordum. Yine bana gülümsediğinde biliyordum ki ben yüzyıllardır yeryüzünde seni aramışım.”



Benimle Şebnem İşigüzel arasındaki yazar-okur tanışması yazarın aldığım ilk kitabında okuduğum bu cümlelerle olmuştu. Sonra yazarın “Hanene Ay Doğacak” ve “Sarmaşık” adlı kitaplarını okudum. Ben bu “öykücü kız”ın kitaplarını seviyorum.

Şebnem İşigüzel 1973 Yalova doğumlu. İstanbul Üniversitesi Antropoloji bölümünde okumuş. Değişik dergi ve gazetelerde muhabir,editör olarak çalışmış. Şimdi pek çok kitabı olan bir yazar.

Sabah evden çıkmadan önce,kitaplığımdaki kitaplardan bir tane rastgele seçip,şansıma ne çıkarsa birkaç paragraf yada bölüm okuma gibi bir adetim var artık. Bu hem okuduğum kitapları tekrar hatırlamama, hem de bir yazarın hayal dünyasında biraz da olsa gezinmeme neden oluyor. Kendimi iyi hissettiriyor. “Hatırlamak, unutmaktan daha zordur.” der Şebnem İşigüzel “Sarmaşık” adlı kitabında. O zaman ben de mümkün mertebe okuduklarımı hatırlamaya gayret ediyorum bu sayede.

Bu sabah şansıma elime değen kitap “Sarmaşık”tı. İlk bölümünü açtım. “Tesadüfi Renkler” kitabın ilk bölümünün başlığı. Hikaye İstanbul’da geçer. Ali Ferah renkkörü hastası bir ressamdır. Nobel ödüllü yazar Salim Abidin ise bir nörolojik hastalık nedeniyle harfleri tanıyamamaktadır. “Bir portre ressamı renkleri,ünlü bir yazar harfleri iyi tanıyamıyor. Hastalıklar sahiplerini iyi seçmiş.” Hemen hemen aynı yaştaki bu iki kişi doktor muayenehanesinde bir araya gelirler ve ilginç tesadüflerle sarmaşık gibi birbirlerine dolanırlar.

Kitaplarını okuyunca yazarların hayal dünyasına girmek hayrete düşürür kimi zaman beni. Hayranlık dolu ama tuhaf bir ritimle Şebnem İşigüzel’in kelimelerinin arasında dolandım sabah sabah… Sonra kitabı kapattım… Kitaplığın rastgele bir rafına koydum… Şimdi gerçek dünyaya dönme vakti... Üzerime yumuşak bir gün ışığı düşerken yola düşmeliyim… İş beni bekliyor… Kimbilir ne tesadüfler sarmaşında dolanacağım gene?.. Kimbilir gün neler getiriyor?

"Sarmaşık gibidir insan,kime dolanacağı hiç belli olmaz/ Sarmaşık gibidir hayat,nereden geçip nereye tırmanacağı hiç belli olmaz."