Maddi Manevi Her İşinize Bakılır

Bir önceki yazımda Ece Temelkuran’ın bir yazısını hatırladığımı söylemiş, “Niye bir ömür eşittir bir hayata?” sorusunun cevabını düşünelim demiştim. Şimdi yazarın diğer önerileri ile devam ediyorum. Yeni teklif şu; hep aynı bedende ve hep aynı kafayla hayatı sürdürmektense, arada bazı durumlar için dublör kullansak mesela. Sevgilinizden ayrılacaksınız da söyleyemiyorsunuz. Zam isteyeceksiniz patronunuzdan yada sizin yapmakta sıkıntı duyacağınız bir durum var. Çağırıyorsunuz dublörünüzü ve “Action!” film devam ediyor. Bu sahneler sizsiz, dublörünüz tarafından çevriliyor. Nasıl hoş değil mi?

Devam ediyor yazar, şuna benzer bir şey diyordu; hayatınızın bazı sıkıcı bölümlerini taşerona vermeye ne dersiniz? “Maddi manevi her işinize bakılır” şeklinde bir iş bu. Bazı şeylerin akılda tutulması, kimlere nasıl davranılacağının hesap edilmesi, akrabalara nezaket telefonlarının açılması yada film festivaline bilet almak için uzun kuyruğa girilmesi gibi mesela… Sizin yapmak istemediğiniz bu işeri anlaştığınız taşeronunuz yapıyor sizin yerinize, ne dersiniz?

Hatta “hayat değiş tokuşu” nasıl olurdu diye devam ediyordu yazar. Sorunlarınız zaaflarınızdan kaynaklanıyorsa, bir başkasının da öyle zaafları yoksa, sizin sorunlarınızı daha kolaylıkla çözebilir. Siz de bir süreliğine onun yerine geçeceksiniz ama. Canınız sıkıldığında da yine eski hayatınıza geri döneceksiniz. Neşenizi bulacaksınız. Böyle bir hayata ne derdiniz?

Yada hayatlar evler gibi olsa keşke der yazar. İstediğinizde kapısına kilit vurup dışarıya çıkacaksınız ve selam veren tanıdıklarınıza “ben bir süreliğine ben değilim, kendim de tatildeyim” diyeceksiniz.
Benim hoşuma gitti bu durumlar biliyor musunuz? Hayal etmeyi seven bir bünyem olduğu için okuyunca keyiflenmiştim. Ama siz “Çok karışır işler, girmeyelim böyle olaylara” diyebilirsiniz. Yazar yazısını şöyle bağlıyordu zaten; “Son derece mantıklı olan,aslında herkese de pekala iyi gelecek bu öneriler yine kabul edilmeyecek. İnsanlık böyle tuhaf bir şey işte. Herkes illa kendinde kalacak, kendine sahip olacak,kendine yapışacak,”kendi olacak”. Ne demekse? İnsan, kalabalık bir şeydir oysa. Bazı kalpler ana-baba günü…”
Bu gün de böyle işte… Sevgiyle..