Eğer insanın gurbette sevdiği varsa… Bazı geceler randevuleşmeli.. Sözleşilen gecede, gece yarısı saat onikide mesela… Sen burada… O orada… Sözleşilen zamanda ay’a bakmalı.. Ay bir tane ya… Aynı ay… Onun gördüğü de aynı ay, senin gördüğün de.. O halde.. Aynı gece, aynı saatte, farklı farklı memleketlerden ya da şehirlerden ay’a bakılsa bile, bakışlar çakışır aynı yerde… Ben denedim, oluyor… Hasret sanki bir nebze dağılıyor.. Hem düşünsene… İnsanlar ilk oluştan beri, milyonlarca yıldır, hep aynı ay’a bakıyor.. Eğer ay’ın hafızası varsa, kim bilir ay’da ne bakışlar birikiyor! Bunun hayali bile inan yüreğimi titretmeye yetiyor!
hemen deneyeceğim:))
YanıtlaSilHeyy! Neslihan durun ben de bakayım bari:))
YanıtlaSilNerden buluyorsunuz böyle çılgın fikirleri. Hem güzel, hem romantik buldum.
YanıtlaSil