Bu yıl sanat hayatının 40. yılını kutluyor öyle mi? İnanamıyorum.. Daha dün birlikte oynamıyor muyduk? Yooo, yanlış anlama.. Şarkısında oynuyorduk.. "Benimle oynar mısın?" diye soruyordu ya.. Oynamaz mıyım hiç? Su olsa.. ateş olsa.. göklerdeki güneş olsa.. konuşmasa taş olsa.. Yine de oynarım.. Susulsa, kusur olsa.. ağızdaki küfür olsa.. doğuştan esir olsa.. Yine de oynarım.. Sayılmasa kaç olsa.. topraktaki güç olsa.. aptal gibi suç olsa.. Yine de oynarım Bülent Ortaçgil'le elbette.. Şarkıcılığın emekliliğinin olmaması ne hoş.. Kendini iyi hissettiği, becerebildiğini düşündüğü sürece müzik yapabilir sanatçılar öyle değil mi? Bülent Ortaçgil'in şarkılarını neden seviyorum biliyor musun? Sanki bir öykü anlatıcısı Bülent Ortaçgil.. Şarkılarıyla öyküler anlatıyor.. Şarkılarının içinden öyküler geçiyor yani.. Anlatırken bir de fonuna müzik katıyor.. Benim gibi öyküdelisi için ne hoş bir kıyak durumu düşünsene.. Şahane.. Ne bileyim belki bana öyle geliyor.. Mesela Sensiz Olmaz adlı şarkı sözlerini yazsam birbiri peşisıra.. Tutkulu bir sevda öyküsü çıkmaz mı ortaya? Bak şimdi başlıyorum birazını anlatmaya...
"Bu sabah yalnız uyandım.. Tanıdık kokular yok.. Kahvaltım anlamsızdı.. İlk sigaram bile tatsızdı.. Anlaşılan alışmışım.. Bir verdiysem iki almışım.. Aşk bir dengesizlik işi.. Dengeye dönüşen bir sevgi.. Sensiz olmaz.. Yine kendime sormadan duramadım.. Niye seni böyle istiyorum diye bulamadım.. Yalnızlık zor.. Sokaklar çıkmaz.. Hep tekdüze.. Herşey dümdüz.. Anlamak çözmeye yetmez.. Biraz telaşlı huzursuz.. Sensiz olmaz.. Yine kendime sormadan duramadım.. Niye seni böyle istiyorum diye bulamadım.. Sensiz olmaz.. Sensiz olmaz.." Tamam bu öyküsünde böyle sensiz olmaz diyor demesine ama merak ediyor ya niye bu kadar istediğini .. Ve niye istediğini bulamıyor öyle mi? Oysa ben buldum.. Çığlık Çığlığa adlı şarkısının sözlerini dinlesen hemen anlarsın.. O kadar açık ve net yani.. Neden "Sensiz Olmaz" mış anlayacaksın şimdi.. Şöyle anlatıyor.. "Seni sevdiğimi anladığım günden beri, sesler değişti, renkler değişti.. Yüzümdeki çizgiler başkalaştı.. Geçmişim değişti, oyunlaştı.. Yeşilin ortasında gelincik gibi inceleşti, yabancılaştı.. Seni sevdiğimi anladığım günden beri, hiçlik değişti, yokluk değişti.. Karşılıksızlığım dengeleşti.. Günler değişti, sana dönüştü.. Nasıl gördüğün düşü yeniden istersen, nasıl bir yılgınlıktır sabah zilleri.. Zamanı gelince nasıl terk eder kuşlar.. Seni sevdiğimi anladığım günden beri, yüzler değişti, dostlar değişti.. Yorgun sokaklar bile karşı çıktılar.. Adresler değişti, evler değişti.. Seni sevdiğimi anladığım günden beri, çocuklar bile bana çiçek diye baktılar.. " Tüm bu nedenler yüzünden onsuz olmaz işte. Bülent Ortaçgil'in şarkıları efkarlı sevda öyküleri anlatır gibi değil mi? Off! Müziği ile dinlesen hele.. Şarkısında olduğu gibi... Yine de kendime sormadan duramadım.. Niye Bülent Ortaçgil'in şarkılarını seviyorum diye bulamadım... Desem uygun olmaz inan ki.. Ben o güzelim sözleriyle içinden öyküler geçen şarkılar olduğu için çok seviyorum Bülent Ortaçgil'in şarkılarını.. Nice 40 seneye.. Heyy! Birlikte elbette.. Kısmetse...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder