Quentin Tarantino Ve İş Teknikleri

Yılın bazı günlerinde, o yıl yaşadıklarımı şöyle bir düşünmek isterim. Keşke kendi kendime kalabilsem, sevinçlerimi, keyifli anlarımı bir film şeridi gibi gözümün önünden geçirsem derim. Eğer kendimi zorlamasam pek mümkün olamaz ama… Sonbaharın gelişiyle beraber, işim açısından en debdebeli günler başlar zira... Müşterilerimin çoğunun sözleşmeleri bu aylarda biter. Su uyur lakin rakiplerim uyumazlar. Haklı olarak durmaz oturmazlar, beni bir rahat bırakmazlar. Ben sinemayı çok severim. Sinemanın hayatı eşsiz kıldığını düşünenlerdenim. Filmlerden öğrendiğim özel taktikleri, iş hayatımda uygularım. Sonra da kimsenin tahmin edemediği bu enteresan film teknikleriyle işlerimi yaparım.

Misal, Quentin Tarantino’nun tüm filmlerini severim. Aklıma geldikçe tekrar tekrar izlerim. Geçen hafta yaptığım mücadelemde, inanmayacaksınız ama, bir Tarantino filmi olan Kill Bill 2 deki, büyük döğüş ustası Pai Mei den öğrendiğim, “5 dokunuşta ölüm vuruşu tekniği”yle, tek tek rakiplerimi eledim. Bu mühim bir tekniktir. Mesleğimde bu tekniği nasıl uyguladığımı, üzgünüm ama burada açıklamam mümkün değildir. Bu yıl öğrendiğim “5 dokunuşta ölüm vuruşu” tekniği, bizim meslekte kimse tarafından uygulanmadığı için, rakiplerimi okadar şaşırttı ki ne olduğunu anlayamadı hiçbiri... Bu tekniği uygulayan kişinin, rakibinin kazanması mümkün değildir. Sadece bilip uygulayan kazanır. Rakibinin durumunu görmek isteyenlere Kill Bill2’yi seyretmelerini tavsiye ederim.

Neyse, asıl anlatmak istediğim arada sırada yaptığım keyifli anlarımın muhasebesiydi. Ama şimdi değil de sonra yazıma devam edeceğim. Bugün son bir düellom var da… Bu kez niyetimi tam açık etmeyeyim. Rakiplerimden bu yazıları okuyanlar olabilir. Oturur bu sabah filmi seyredip, taktik geliştirebilir. Sadece şu kadar söyleyeyim. Bugün uygulayacağım döğüş tekniği olan film şu parça ile başlıyor:

Bang bang, I shot you down

Bang bang, you hit the ground

Bang bang, that awful sound